De wat oudere Michael kijkt eens wat om zich heen. Zijn gerimpelde huid omlijst zijn diepliggende ogen die schuilgaan achter een haast onzichtbaar brilletje. Links van staat een volgevreten Spanjaard met een nogal gemaakte glimlach. Rechts een Sloveen. Een veel jongere vent dan Michael met de uitstraling van stasi agent. Zijn gezicht heeft alle kenmerken van een duister type met velen geheimen. Het mag duidelijk zijn. De stoelendans om het voorzitterschap van de UEFA is in alle heftigheid losgebarsten.
De oud praeses van wat eens de meest succesvolle voetbalclub van Nederland was, heeft ingezet op het voorzitterschap met een campagne wat vooral de corruptie en ondoorzichtige achterkamertjespolitiek voor eens en altijd moet uitbannen. Transparantie staat voorop waar geen ruimte meer is voor steekpenningen en omkoopschandalen. Slogans die het prima deden toen Seppie en Platini vol in de schijnwerpers stonden op verdenking van allerlei acties die het daglicht niet konden velen. Inmiddels zijn we een EK verder en hunkert iedereen na een korte pauze weer naar een dagelijks portie voetbal.
Onze Michael kijkt inmiddels beteuterd om zich heen en voelt zich een stuk minder zeker van zaak dan een paar weken gelden. De campagne machine stokt nu iedereen verzadigd is van alle nieuwsgeving rondom de corrupte FIFA. De rimpels in zijn voorhoofd spreken boekdelen. De campagne duurt eigenlijk net iets te lang nu duidelijk wordt dat verschonen van de UEFA eigenlijk geen item meer is. En laten we eerlijk wezen. Wie zou met zo’n leus het voorzitterschap naar zich toe kunnen trekken? Wetende dat je corrupte omgeving een stem moeten uitbrengen op iemand die jouw duistere praktijken aan banden wil leggen, geeft niet veel vertrouwen. Dat werkt alleen maar in het heetst van de strijd. Het is hetzelfde als de politiek vragen eens kritisch naar hun eigen salarissen en vergoedingen te kijken. De zittende macht geeft echt niet thuis.
Michael was een van de eerste die openlijk Seppie aanviel om zijn verdachte praktijken. Moedig maar daar maak je niet veel vrienden mee. Zeker niet als die uit het Seppie kamp komen. Met zijn steun aan de jonge sjeik bij de FIFA-verkiezingen, keerde het tij. De kaalkop, bekend van de balletjes bij de loting mocht het ambt van voorzitter naar zich toe trekken. Al snel werd duidelijk waarom meneer Infantino Seppie mocht opvolgen toen hij het nieuws haalde door te klagen over zijn geringe salaris. Een duidelijk signaal dat er bij de FIFA in elk geval niet veel zou veranderen.
Michael zelf durfde onlangs nog te beweren dat hij de steun van minstens 27 landen zou hebben. Dat nummer is hoogst onzeker geworden nu het Noorse voetbalblad Josimar met onthutsende beschuldigingen komt aan het adres van, jawel, meneer Infantino. Deze wil maar wat graag dat de Aleksander Ceferin, de stasi Sloveen, de nieuwe voorzitter wordt.
De redelijk onbekende Ceferin staat te boek als een Russische pion die alles doet om Poetin en gevolg te bevredigen. Op zich opmerkelijk maar geen ramp als iedereen dat weet. De truc zit echter in iets anders. De nieuwe Director of Strategy van de FIFA, de heer Siem, net aangesteld door, jawel de kaalhoofdige Infantino, heeft zijn invloeden aangewend op een conferentie van de noordelijke bonden om Ceferin aan te prijzen. In vakjargon heet dat lobbyen en dat is een directe bemoeienis met de gang van zaken wat ten strengste verboden is volgens de FIFA wetten. Inmiddels hebben een paar bondsvoorzitters inderdaad hun voorkeur al uitgesproken voor Ceferin waardoor Michael zijn voorsprong met rasse schreden ziet slinken. Of het alleen verbaal lobbyen was of dat er pecunia in het spel waren zullen we wel in een onderzoekje lezen over een jaar of tien.
Michael beroept zich met een tweet op zijn oude campagne pilaren: ‘Als het waar is, dan zijn we weer bij het oude zaken doen in de voetballerij’. Hallo Michael, zijn we daar ooit van weggeweest? Inmiddels heeft de Spaanse kandidaat Villar de handdoek al in de ring geworpen. Hij ziet de bui al hangen. En met een boete plus reprimande aan zijn broek van de FIFA wegens obstructie in de onderzoeken naar frauderende bid’s, had hij toch al weinig kans gemaakt. Dus het wordt erop of eronder. Krijgen we een nieuwe voorzitter van onbesproken gedrag of blijft alles zoals het was en doen we alsof. Het laatste lijkt helaas de meest haalbare kaart. Per slot moeten we nog naar Rusland voor het WK en het zou toch wel wenselijk zijn als het Europese broertje niet te lastig doet in de weg daar naartoe.
