Tag archieven: Leven

Liefde

Kun je over water lopen zoals ik, jij en ik?
Jouw leven is kil en je kunt de dagen tellen.
Kun je vliegen zonder vleugels zoals ik, jij en ik?
Of houd je stand en geef je de voorkeur aan het vertrouwde, zonder jou en ik.

Onze liefde is een geest die anderen niet kunnen zien.
En alsof het een gevaar is, verbleek je elke schaduw van ons.
Om hen in het donker te houden over wie we zijn.
Verdomme wat doe je met mij.

We hebben nachten gewandeld naar de top, jij en ik.
Durf je te  dromen zonder te slapen zoals ik,  jij en ik.
We trachtten gaten te branden in jouw vertrouwde leven.
En zagen samen vanachter een masker de jaloers heersende ogen

Onze liefde, is een geest die anderen niet kunnen zien

Dit wordt ooit de dood voor mij.
Het is een gevaar.
Omdat onze liefde slechts een geest is die anderen niet kunnen zien.

Boda II

Eenmaal in het restaurant, waar meer dan tweehonderdvijftig gasten bijeen geplaatst werden, werd het overzicht op de gasten nog beter.  Had hij zich al verbaast over enkele van de aanwezigen maar wat zich voor en achter hem ontwaarde sloeg alles. Hij keek haar recht aan en ondanks haar knappe aangezicht moest hij zich inhouden om niet hardop te gaan lachen. Het goudkleurige koord dat over haar voorhoofd liep in samenhang met de stand van haar ogen deed haar rechtstreeks uit het hippiefestival Woodstock komen. Om haar niet rechtstreeks in het gezicht uit te lachen draaide hij zich snel om. rietDaar stond ze dan. In een rood kanten jurkje die redelijk boven de knieën eindigde, haar knalrode lippen met daarboven een rieten hoedje met een kleine voile, eentje die hij alleen ooit in Mary Poppins had gezien. Dit gaf ook al geen rust aan zijn op hande zijnde lachbui. Dan maar een kwart slag terug maar het lot was hem niet erg gunstig gezind. Zijn blik viel op een stel jonge dames die uitgedost waren in te strakke jurkjes. Niet alleen verhulden ze daarmee een onsmakelijke lijn van buitenmatig ondergoed maar gaf het ook wel aan dat de jurkjes van enige tijd geleden waren; de dames hadden inmiddels iets meer vet op de botten. Hun tooien deden hem aan ‘A Day at the Races’ in Ascott denken waarbij de dames altijd verwikkeld zijn in een strijd elkaar af te troeven met alles wat maar op een menselijk hoofd past. Het toilet was nog zijn enige uitweg en snel zocht hij al zachtjes proestend zijn weg naar het urinoir.

Bij terugkomst had hij een echte déjà vu. Nauwelijks weer gezeten aan de lange tafel zag hij stukjes brood door de lucht vliegen. Op het eerste huwelijksfeest had hij zich hierover nogal verbaasd en gevraagd of dit nu ook traditie was en het bij een Spaanse bruiloft hoorde. Gooien met eten was van huis uit een doodzonde dus hij kon zijn ogen niet geloven. Daar niemand zijn vraag kon bevestigen noch ontkennen werd het afgedaan met het zijn maar boeren. Mateloos had hij zich geïrriteerd en ook nu weer maakte een unheimlich gevoel van hem deel. Om meer dan tweehonderdvijftig mensen in toom te houden is haast een onmogelijke opdracht, zeker als daar ook nog de nodige wijn bij gepaard gaat. En dat alles nadat men zich voor het diner eerst nog even stevig te goed had gedaan aan de apperatieven. Het geluid en rumoer nam toe en met name de vriendenkring van het paar ging zich tijdens het diner steeds verder te buiten. Zijn hoop was bij de broodoorlog al behoorlijk ingedamd maar werd nu langzaam vermoord door de toenemende baldadigheid en buitensporig gedrag van enkele gasten om maar te zwijgen van het onordelijke tafelgedrag. Of er nu iets van het menu geserveerd was of niet, men ging roken of verplaatste zich zonder specifieke reden door het gezelschap heen voor hier en daar een onbenullig gesprek. Dit zou niet meer goed komen.

Drie uur tafelen en een opgekropte ergernis bezorgde hem een lichte hoofdpijn. Zijn hoop op iets anders was volkomen gevlogen en het feest was zoals verwacht ontaard in een ordinaire schreeuwpartij en wat op hem overkwam als complete chaos. Wat frisse lucht zou hem goed doen. Er waren toch al meer gasten respectloos vertrokken vanwege de belangrijkste voetbalwedstrijd van het jaar, één persoon meer of minder zou toch niet opvallen in deze.
boinaOp een kleine honderd meter ontwaarde hij een bankje in de schaduw en na een paar flinke passen zette hij zijn bezwete achterste op de kale planken. Een diepe zucht bracht rust tot het moment dat hij vergezeld werd door een man van tweeënnegentig die de noodzaak vond om zijn leven bij hem uit te storten. Typisch Spaans van uiterlijk compleet met alpino pet had de oude man aan een paar simpele grammaticaal slecht gevormde vragen genoeg om een gesprek van zeker vijfentwintig minuten vol te krijgen. Dat zijn dochter hem daarna nodig had was een gelukje anders was hij zeker nog langer opgehouden. Ondanks dat hij de oudere meerdere malen had vertelt dat hij uit Holland kwam, wenste de bejaarde hem een goede reis naar India, stond op en vertrok met de hand half omhoog en met een prettige glimlach op zijn gezicht. Inmiddels had hij vanuit zijn ooghoeken gezien dat het merendeel van het gezelschap de oversteek had gemaakt van restaurant naar feestgelegenheid. Tijd voor hem om zich in het gedruis te storten.

H et was voor hem een raadsel dat dit nog bestond. Een organist met één of ander wulps ding in een veel te kort rokje waren de band. Haar stem klonk als een krassende viool en het was net of hij telkens een tel te laat inzette op de meelopende muziekband. Niet alleen werd het geluid vreselijk vervormd, het repertoire herkende hij totaal niet en was er een moment van enige herkenning werd het een zeer intensieve onderneming om de juiste melodie eruit te halen. Voor hem was het dan ook geen toeval meer dat het merendeel van de gasten buiten verbleven en slechts alleen naar binnen gingen voor hun drankjes. Het dansen was weggelegd voor de kinderen met hun begeleidende ouders. Eenmaal buiten vormde het kunstmatig aangelegde grasveldje een moeilijk terrein voor de dames. stillettoZij, die met name stiletto hakken droegen hadden een uitdaging. Zakten zij niet weg in de zachte ondergrond dan dienden zij wel als schoonmaakploeg. Naarmate de tijd verstreek en er meer vuil op de grond kwam te liggen, werkten hun hakken als vuilprikkers en werd het wederom voor hem een lachwekkend tafereel. Daarbij opgeteld een paar gin tonics en hij verbaasde zich nergens meer over. Dronken lui die vanuit een fontein water naar iedereen probeerde te gooien of schreeuwden naar elkander om maar een foto te kunnen nemen; biggenpootjes onder een veel te korte overjarige jurk het maakte hem op het laatst niet meer uit. De dag was bijna over. De verwachting was uitgekomen zoals hij het vreesde. Bij nader inzien was het eigenlijk nog erger. Hij besefte ook nu pas dat hij moest hij vrezen voor het gelukkige paar. Met zulke vrienden en dit soort gedrag twijfelde hij, nee hij wist het zeker, zou de huwelijksnacht niet zo maar zonder slag of stoot genomen kunnen worden.

Boda

Een hevig schudden ontwaakte hem uit zijn dromen. Het was dan zover, vandaag was de dag dat hij wederom een Spaanse bruiloft (boda) zou meemaken. De voorgaande was alweer enige tijd geleden maar lag nog vers in zijn geheugen. Hij ging er maar vanuit dat het toen niet echt representatief was als het om bruiloften in Spanje ging. De familie die een hoofdrol speelde in het evenement kwam uit een plattelandsdorpje en zij hebben zo hun eigen tradities en toevoegingen omtrent gedrag. Het zou ook heel anders zijn als je naar Andalusia zou gaan of helemaal naar het noorden in Galicia waar weer andere tradities gelden. Vandaag, hadden ze gezegd, zou het anders zijn. Hij had geen idee wat hem nog te wachten stond.

Maanden lang was de dag al onderwerp van gesprek geweest. U moet begrijpen dat het dorpje een zeer afgelegen gemeenschap is die hoofdzakelijk draait op toerisme vanwege het in uitstekende staat verkerende Parador en het historische centrum dat op de werelderfgoedlijst prijkt. Verder vergrijst het plaatsje snel en is er niet veel anders te doen dan elkaar goed in de gaten houden en je vooral bezigen met wat je ziet en hoort om dat vervolgens tot onderwerp van gesprek te verheffen willekeurig met wie dan ook. De roddel heerst en is de angel in het dagelijkse leven.
In de periode voorafgaand aan de dag ontvouwde zich stukje bij beetje de diverse onderdelen die het evenement kleur moesten geven. Welke direct aanleiding waren tot ofwel kritiek ofwel instemming en al was het maar voor de kift, je koos simpelweg het tegenovergestelde van wat je hoorde en de tweedeling was feit. Je hoorde of in het ene kamp of in het andere. Ging het niet over de bruiloft zelf dan was het wel de kleding waar menig uurtje aan besteed kon worden. Zo ook voor hem, zijn partner en de rest van het gezin met aanhang. Wekenlang ging het over een pak of een jurk en dan weer geen pak en uiteindelijk de kleur van een paar schoenen die dan toch niet het juiste resultaat beoogde. Trots vierde hoogtij en niets was te gek.

massimo-dutti-2Na een snelle douche schoot hij in zijn kostuum en bij het knopen van zijn das kwam zijn zwager binnen. De man heeft voor Spaanse begrippen een fors postuur en ook hij was lijdend onderwerp geweest in de kledingvete die had gewoed. Lang was hij in staat geweest de discussie rondom het kostuum te kunnen beslechten in zijn voordeel maar een week voor de datum bezweek ook hij voor de druk waardoor nog snel een pak werd aangemeten. Na een kleine tien minuten stonden zij tegenover elkaar met een blik in de ogen van het is niet waar. Slechts de stropdas maakte het significant verschil tussen beide. Het blauwe pak, witte overhemd met bruinachtige riem en bijpassende schoenen maakten hen tot de Blue Brothers.

Na meer dan een uur rijden en een oponthoud van twintig minuten voor een snelheidsovertreding kwamen zij in het pittoreske deel van het plaatsje aan. Daar de ligging van het plaatsje tussen twee hoogvlaktes in is, was de temperatuur aangenaam en behoorlijk lager dan bij het vertrek. Een meevaller voor een noordeling was het eerste wat in hem opkwam. De huurauto werd strategisch geparkeerd tussen de kathedraal en de plek in waar later de feestelijkheden zouden plaatsvinden. Op het plein van de kathedraal ontmoeten familie en genodigden elkaar waarbij zij die elkaar lange periode niet hadden gezien innig omhelsden. Het was hier waar hij zijn tweede schrikmoment ervoer. Na alles wat er zich vooraf in de loograven had afgespeeld omtrent jurken en pakken, dit beeld toonde wel heel iets anders. In een uiterste poging om feestelijk en uitgedost naar de kerk te komen was het geheel totaal doorgeschoten in wat meer een carnavaleske optocht leek, gepaard gaande met aan het ordinair grenzende kledij waarbij of het figuur niet bij de uitdossing paste of juist andersom. Hij keek zijn ogen uit en vergeleek de situatie met het beeld van de kermis waar de mensen zich ook voor opdofte maar nooit het gewenste resultaat werd bereikt. hij begreep direct dat de moderne modehuizen nog niet tot dit historische monument waren doorgedrongen.

fotoTraditioneel arriveerde de bruid ver na de geplande aanvangstijd onder de eveneens traditionele klanken van Wagners Bruiloftsmars. Een trotse vader schonk zijn dochter aan zijn aanstaande schoonzoon en weldra begon de voor hem nog jong uitziende priester zijn betoog. Stilletjes keek hij eens om zich heen en bemerkte dat tijdens de dienst nog tal van gasten zich nog snel een plekje verschafte op de houten bankjes. Een ander deel twitterde er op los of was in elk geval met iets bezig op het internet waarbij maar weer eens bleek dat de jeugd de regels van respect anders interpreteerde dan wat hem ooit was geleerd. Je storen aan dat soort zaken bestempelen je als oud dus slikte hij maar een keer en deed een poging de priester te volgen. Twee hartsvriendinnen namen het woord en richten zich op een ontspannen en luchtige wijze tot het gelukkige paar. Zijn hoop dat het inderdaad anders zou zijn vandaag kwam weer even terug. Er volgde zelfs een luid lach salvo na een vrolijke anekdote van één van de meiden. Zijn hoop op een andere bruiloft groeide meer en meer. Ze durfden het inderdaad aan om de traditie te doorbreken.

Tijdens de ringen ceremonie speelde het Ave Maria en of de organist nou mede schuldig was door een paar maal het klavier te raken daar waar het niet hoorde; de ringdrager wilde niet meer naar voren komen en zorgde voor een kleine smet op de tot dan toe normale ceremonie.  Ook Bach kwam nog langs op het orgel en de kersverse bruid en bruidegom spraken in een eerlijke en open boodschap de gemeente toe. Daar hij al van dit gemist had bij zijn vorige ervaring en het redelijk verfrissend over kwam zag hij vol goede moed uit naar het diner. Zelfs de duiven voor kerk was iets wat hij nog niet eerder had meegemaakt. Na een regen van rijst en duivenvoer werden zes witte duiven door het past getrouwde stel vrijgelaten. Met moeite dat wel, maar toch.

Wil je weten hoe dit verder afloopt? Lees morgen verder op mariscas.nl of volg het op twitter @mariscasnl