Tag archieven: Max Verstappen

zes

Voor hem spatten de vonken recht op hem af. Alsof iemand met een slijptol gaten in de weg probeert te maken. Met een kleine driehonderd kilometer per uur is de auto voor hem sneller. Het gaatje wordt langzaam groter. Omdat het monster met de rode stieren al goed reageert met de zachte banden, kiest hij voor de aanval. Links in de hairpin ziet hij ruimte. Trekkend aan het ovale stuurtje schiet hij de bocht in. Van buiten naar binnen, laat remmen en dan het gas erop. De woorden van zijn vader schieten door zijn gedachte als hij de neus van zijn tegenstander voorbijschiet. Voor een tel is hij de leider in de wedstrijd. Totdat hij zijn grootste concurrent de baan ziet opvliegen met opeens meer dan anderhalve seconde voorsprong. ‘Hij moet ‘m teruggeven’ tettert hij gelijk in de boardradio. Tevergeefs. De wedstrijdleiding meent dat juist hij de andere auto naar buiten geeft geduwd. Ongeloof maar vooral onrecht borrelt op in het karakter van deze vechter. Dit kon wel eens het einde zijn van zijn droom. Een droom die dit jaar al zo vaak aan hem verscheen. Hoog op het ereschavot met zijn glimmende bokaal die hij bijna lanceert aan het einde van zijn Wilhelmus.

De afstand tot zijn voorligger groeit alleen maar en de moed zinkt hem in de schoenen. Het oortje vertelt hem dat hij moet “boxen” voor vers rubber. Terug op de baan pakt hij wat luttele tienden van seconden. Even lijkt het dat het toch nog gaat lukken. Een ronde later meldt ook de concurrent zich voor de hardste compound. Nooit opgeven jongen. De prijzen worden pas verdeeld na de streep.

Vanaf zijn vierde ademt hij motorsport. Zes maanden later heeft hij zijn eerste kart. Talent valt op en al snel sjouwt hij met zijn vader alle races in Europa af. En met succes. Geef nooit op wordt er ingeramd en werkt als levenselixer. Het maakt hem steeds beter.

Dit jaar moet het talent worden verzilverd. Jaren heeft men gebouwd aan een perfect team om in dit laatste seizoen de aanval te openen op de hegemonie van de concurrent. De aanval is geopend. Met de meeste Grand Prix overwinningen dit seizoen is er een licht voordeel. De druk ligt bij de ander. Op dit zes miljard kostende circuit tussen een IKEA  en een Hilton hotel in. De stand is gelijk en de laatste driehonderd zes kilometer zijn beslissend.

Ongelukkig schiet de achterkant van de Williams weg waardoor de controle over de auto wordt verloren. Een starre muur brengt het voertuig tot stilstand. Safety Car. De ronkende monsters komen een voor een naar de pits voor vers rubber. Op één na. Die krijgt een duidelijk negative in zijn oor gepropt. Het veld schuift langzaam in elkaar. De spanning is opeens helemaal terug. Hartslagen lopen op tot boven de honderdzestig. Gelapte auto’s tussen de twee kemphanen mogen er niet tussen uit. Dan opeens weer wel. Paniek overheerst. Nog zes kilometer tot het kampioenschap. Alles wat zijn lichaam aan adrenaline produceert, komt in een keer vrij.

De beide strijkijzers liggen naast elkaar. Gas erop, remmen, schakelen misschien, weer gas en remmen tegelijk. Hij mag niet voor zijn tegenstander komen. Zijn vingers liggen gespannen op de peddels om direct te kunnen schakelen. Nog negentien bochten naar de verlossende streep. De wagen naast hem versnelt. Met alles wat hij heeft trapt hij het gas in en schakelt op als nooit tevoren. Met nog zestien bochten en vijf kilometer te gaan kijkt hij wederom tegen de achterkant van zijn concurrent aan. Het gat wordt niet groter.

Dankzij de nieuwe banden is zijn tractie optimaal. In een flits perst hij zijn batterij leeg voor extra vermogen. Laat remmen schreeuwt het in zijn hoofd. Het kan. Met het verse rubber is de grip zoveel beter dan bij de tegenpartij. Talent, durf en gepassioneerde agressie komen samen. Met dit alles ramt hij zijn bolide links naast zijn voorganger. Miljoenen fans zien hem de leiding nemen. Zigzaggend, om zo weinig voordeel te gunnen aan de auto achter hem, raast hij over het lange rechte eind. Pijn! Uitdroging en hitte verkrampen zijn spieren. Met verbeten gezicht wordt een eerste aanval afgeslagen.

Een laatste S-bocht. Gedreven gaat hij misschien te wijd. Een tweede aanval. Beide liggen nu met de neuzen naast elkaar. Wie nu te vroeg remt heeft verloren. Dit is racen in optima forma. Gokkend op zijn grip en vertrouwend op zijn kunnen, remt hij een fractie later en duikt hij de bocht in. Zijn tegenstander moet buiten om en weet op dat dat hij geen kans meer maakt. De auto met de stieren spuit weg. Even mag hij remmen wat de kramp iets verzacht. Het lijkt of de tegenstander zich neerlegt bij zijn suprematie. Beklag over manipulatie in de radio is de erkenning van zijn verlies. Hij is gezien, het is over. Met een laatste gecontroleerde drift wordt de auto richting geblokte vlag. Uitbundig geschreeuw overstemt het losbarstende vuurwerk. Zes keer een “yes” laat de radio bijna exploderen. Een droom is waarheid geworden. Een heel seizoen in slechts zes kilometer. Een kampioenschap in anderhalve minuut. Een wereldkampioen puur sang.

Max

Zelden heb ik iemand zo zien genieten van zijn sport. Het is een prachtige zondag in oktober. De sfeer in het kamp is voortreffelijk. En met een nieuw lucratief contract op zak, was de week in de aanloop naar grand prix van Amerika in Austin er eentje die niet meer stuk kon. Max presteert op dit moment na al zijn tegenslag weer als een Hollandse leeuw.

En brullen kan hij. Niet alleen maakt zijn bolide een brullende indruk, Max zijn mondje is inmiddels ook gegroeid en brult haast net zo hard. Het was een weekend om nooit te vergeten. De gevechten, de tegenslagen maar vooral het inhaalvermogen en de wijze waarop, zal nog lang in ieders geheugen staan. De miljoenen hits op Youtube na de klasse inhaal actie op Kimi’s Ferrari zal de geschiedenis ingaan als zeldzaam mooi.

De kwalificatie’s waren al goed. Maar niet goed genoeg voor de jongste winnaar van een grand prix. De straf die hij kreeg voor het vervangen van diverse elementen aan zijn racemonster deerde hem niet. Het zelfvertrouwen om te gaan vlammen was meer dan ooit aanwezig. Het circuit ligt hem. Hij is de beste en hij weet dat. De straf neemt hij voor lief.

Tijdens de presentatie van de coureurs, zoals alleen de Amerikanen dat kunnen, bleek al wat Max van plan was. Na zijn aankondiging dat hij de oorzaak is van de oranje gekleurde tribunes, duwde een malloot een microfoon onder zijn grote lippen. Een voor de hand liggende vraag werd gepareerd met een voor de hand liggend antwoord. Wat te doen nu hij vijftien plaatsen was teruggezet.
‘Een mooie plek om in te gaan halen. Daar ben ik goed in en daar heb ik zin in’ klonk het vastberaden.

Op het terreintje waar de renners werden gepresenteerd, zien honderdmiljoen mensen hoe de jonge leeuw zijn vuisten balt en zijn teamgenoot aanspoort. Hij is iets van plan. Ze zullen weten dat hij hier is. Na het gejatte Indianapolis ‘Drivers start your engines’ gaat de race na een clowneske show dan eindelijk van start. Vettel laat direct weten het kampioenschap niet cadeau te willen geven aan Hamilton. In de eerste bocht perst de Ferrari coureur nog iets extra’s uit zijn V6, zodat Hamilton verder moet als tweede. Vettel ligt op kop en Max, die heeft bij de eerste bocht al een paar plekken winst.

Max kan circuits lezen als geen ander. Als een ballerina danst hij door elke bocht, rubber en asfalt sparend. Niemand doet het bochtenwerk zo efficiënt als hij en haalt zo secondes terug op zijn concurrenten. In combinatie met het vermogen van de auto, komt hij al snel op P5. Het is de teambaas van Red Bull die in zijn oortje tettert wat we allemaal graag willen horen. ‘We are back in business’’.
Vettel kan zijn P1 niet houden en met een mooie passeeractie van Hamilton lijkt de race gelopen. Commentatoren hebben geen oog meer voor de leiders en spreken alleen maar over andere gevechten. Maar met name is men enthousiast over de vliegende Hollander. Een staaltje rijvaardigheid wat demonstratief op het hete asfalt van Austin wordt neergelegd. Elf plekken winst in korte tijd, dat moet wel iets bijzonders zijn.

Het wordt nog mooier. Tijdens de bandenwissels komt Max zelfs aan de leiding te rijden. Hij wisselde als een van de laatste. Later zou blijken dat het een uitgekiende strategie was, die net als bij Vettel goed uitpakte. De beste vier lopen ver uit op het pak. Iets wat we hele seizoen al zien.

Op zestien rondjes voor het einde gaan zowel Vettel als Max naar binnen. Ze gooien nog een keer de supersofts onder hun bolide om maximaal te profiteren van grip. Voor Vettel een laatste strohalm, voor Max een slimme zet om zo hoog mogelijk te eindigen. Vettel heeft de hulp van Kimi nodig om tweede te worden. De strijd om de derde plaats gaat dus tussen de ijzige Fin en hij die wil brullen. Max nadert Kimi een paar keer tot binnen de seconde maar weet hem niet te verschalken. Dan breekt de laatste ronde aan. Met het zweet tussen de billen kijkt niemand meer naar de leiders. Het gaat nu om plaats drie. In het oor van Max klinkt dat hij slechts één kans heeft. Slechts een luttele seconde die uitmaakt wie er mee het podium op mag. We zijn in de voorlaatste bochten. Max dringt aan en demonstreert zijn stuurmanskunst als geen ander. Nog twee bochten. Kimi gaat enigszins wijd en Max duikt in een miniem gaatje. Met zijn supergrip kan hij meer snelheid ontwikkelen in de binnenbocht dan Kimi. Bij het uitkomen van de bocht ziet de Ferrari coureur slechts de achtervleugel van de ontketende Max bij hem weglopen.

Max finisht als derde. Een sportman in hart en nieren, blij als hij is met zijn derde plek. Hij juicht, hij krijgt felicitaties en complimenten. ‘Max you are amazing’ klinkt het over de boordradio. Hij gilt van vreugde en antwoord dat hij van de laatste actie wel heel erg genoten had. Dat is wat een echte sportman tekent. De vreugde is echter van korte duur.

Max krijgt van de Marshalls vijf seconden penalty en verliest zijn derde stek. Hij is zich al aan het opfrissen om op het podium te verschijnen als het nieuws komt. Wederom zijn het de grijze heren die een racetalent proberen te ontmoedigen en geven hem een straf. Straf omdat hij moed toont, op een manier racet die we al een decennia niet meer hebben gezien en straf omdat hij met vier wielen off track was gegaan.

De curbstones en het grid daarnaast was voor minder dan een seconde zijn track en hij heeft daar volgens de officials voordeel uitgehaald. En dat mag niet. Herhalingen moeten het bewijzen en inderdaad gaat hij onder druk van Kimi iets te ver naar binnen. Het is jammer voor de sport dat het zo’n gevolg moet krijgen, maar regels zijn er ook om nageleefd te worden. Het passeermoment heeft plaatsgevonden, was prachtig en spectaculair tegelijk. De  “ballerino” heeft een staaltje choreografie laten zien om van te smullen.

Als troost is Max de coureur van de dag. Toch nog waardering voor de manier waarop hij zijn tegenstanders te kakken zet. Max noemde de Marshall een mongool. Ik laat in het midden of dat juist is. Dat we hier met een kampioen te maken hebben is nu wel zeker, de vraag is alleen hoe lang we van hem mogen genieten. Niemand kan aan deze leeuw tippen. Alleen een opgedroogde Marshall kan hem nog stoppen.