Mijn lieve vriendin opende haar e-krant vanmorgen en deed de mededeling dat Angela Merkel haar steun zal uitspreken aan Juncker. De uitslag van de Europese verkiezingen is bekend en de stoelendans van in eigen land uitgerangeerde politici en omhooggevallen vaak corrupte ambtenaren kan beginnen. Nu was ik in de veronderstelling dat Angela zelf voor de opvolging van Barosso wilde gaan.

De kop in de krant doet iets anders vermoeden. Voor zover mij bekend gaat het tussen de christen democraat Juncker en de socialistische Martin Schulz. Wellicht dat ik ooit nog een artikel wijd aan Juncker die met de staart tussen zijn benen Luxemburg moest verlaten, vandaag richt ik mijn zorg op de andere kandidaat; Martin Schulz.

Deze voormalige boekhandelaar en burgervader zit het Europees parlement sinds 2012 en niet geheel zonder kleerscheuren. De heer Schulz moet haast wel denken dat negatieve publiciteit ook publiciteit is. In 1994 verweet hij minister-president Berlusconi dat hij als media gigant ook een politieke rol vervulde. Dit mondde uit in het Kapo-incident waar Berlusconi Schultz een rol toedichtte in een film over de Duitse oorlogskampen. Zelf was Schulz toen nog burgemeester en lid van het parlement. Een beetje pot verwijt de ketel…

Later in 2010 krijgt de heer Schultz de stempel van ‘ondemocratische fascist’ opgespeld. De volkomen buiten zijn boekje gaande spreker werd terstond uit het parlement gezet. Echter, Schulz zelf had eerder de Nederlander van der Stoep zelf voor fascist uitgemaakt en mocht blijven zitten. Waarom? We zullen het nooit weten.

Wat we wel weten is dat dit heerschap via een deal op de stoel van het voorzitterschap is gekomen. Om steun te krijgen van de alliantie van Socialisten en Democraten in het onderzoek naar Viktor Orbán (PM Hongarije) werd de voorzittershamer verruild aan de heer Schultz (zelf lid van de S&D).

In 2012 kwam Schulz weer in opspraak vanwege de Mohammed film Innocence of Muslims. Hij veroordeelde de inhoud en was fel tegen de verdere verspreiding van de film. We herinneren ons vast allemaal nog wel hoe PowNed verslaggever Rutger Castricum hem hierover om opheldering ging vragen. Rutger werd op arrogante wijze behandeld en op directe vragen wilde Schulz geen antwoord geven.

Als voorzitter schrapte hij een paragraaf uit een rapport waarin direct kritiek op hem werd geuit. Toen de commissie voor de begrotingscontrole onderzoek deed naar een fraude onderzoek van een oud commissie lid wist Schultz het onderzoek met 2 maanden te vertragen door informatie achter te houden.

Deze man gebruikt nu de medewerkers die hem vanuit zijn functie zijn toegewezen, campagne te voeren voor zijn kandidaatschap als voorzitter van de EU.
Een man met een spoor van corruptie en achterkamertjes politiek achter zich aan, die op arrogante wijze de vloer aanveegt met de Europese kiezer.
Deze man moet Europa op de kaart gaan zetten en ons de komende 6 jaar vertegenwoordigen bij alle belangrijke ontmoetingen die deze wereld kent.
Ik walg hiervan.
En omdat er zo weinig aandacht aan besteed wordt doe ik het maar een keer via deze weg. Ik had liever Angela daar gezien dan een van deze heren. Nu het toch op deze twee heren lijkt aan te komen is het advies van Angela wel het minst slechtste.