WIE IS TOCH DIE MAN…

door

in

De jongen en het meisje zitten nog rillend op de bank als zij hun verhaal doen. “Het begon allemaal toen we niet meer naar school hoefde” begint Kyra-Jinx. “We hadden net met mama boodschappen gedaan en toen we thuiskwamen zat hij daar, op de bank en voor onze de televisie. We schrokken enorm” vertelt het meisje. De moeder trachtte de kinderen te bedaren maar de situatie werd naar gelang steeds erger.

“Op een gegeven moment moest ik mijn mond houden” gaat Dirk-Bastiaan verder. “Ik mocht niet meer met mijn speelgoed spelen en al helemaal geen geluiden meer maken. Op het laatst mocht ik alleen nog met mijn Lego spelen onder de voorwaarde dat ik zacht zou bouwen.” Maar ook dit was nog niet het ergst.

“Na twee weken groeide er een baard op zijn gezicht die er niet uit zag. De man veranderde langzaam in een verwilderde. En elke dag sneed hij het vlees. Iets wat alleen door Mama wordt gedaan” gaat het spookverhaal verder. “Op een gegeven moment wilde hij zelfs komen voorlezen” rilde de jongen. “Het was echt heel erg eng.” Maar nog was dit niet genoeg. De vreemdeling ging zich steeds meer met het dagelijkse leven bemoeien en legde zelfs straffen op.

“Na een week of vier toen ik heel stil met de Lego aan het spelen was, viel er per ongeluk een steentje op het parket” vertelt de jongen met de schrik nog in de ogen. “Ineens was hij door het dolle heen een ging tekeer als een wilde.” Het verhaal vertelt verder dat de jongen bij de armen is gegrepen en voor straf een paar uur opgesloten is opgesloten in het schuurtje achter in de tuin. Het waren de kalmerende woorden van de moeder wat uiteindelijk leidde tot de vrijlating van de jongen.

Na dit voorval heeft de moeder de politie gebeld en het hele verhaal voorgelegd. De man is in voorlopige hechtenis genomen. De man heeft zich niet kunnen identificeren wat de politie noopte om een DNA test af te nemen. Al snel bleek dat de vreemde eigenlijk niet zo’n vreemde was. De man staat namelijk geregistreerd als partner van de vrouw.

Als werknemer op een booreiland was de man zelden of nooit thuis. En had als vader blijkbaar nooit enige indruk achtergelaten bij zijn kinderen. Iets wat dus als 4 weken terreur is ervaren door de kinderen. Of de man ook daadwerkelijk de biologische vader van de twee is, moet verder onderzoek nog uitwijzen. De man kan zich namelijk niets van de kindernamen herinneren en blijft daardoor in voorlopige hechtenis.


Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Delen