Tag archieven: EU

Verleden

Tijdens de wandeling naar mijn vaste tafel in de kroeg op de hoek, kom ik Dirrek tegen. Het vluchteling jochie heeft zo langzamerhand mijn dagelijkse handelingen in zijn geheugen gegraveerd en weet precies wanneer ik mij waar bevind. En niet geheel onverdienstelijk voor hem want bij elke ontmoeting geef ik hem minstens een euro. Waarom weet ik niet, mogelijk is het iets van het afkopen van een schuldgevoel.

Op het moment dat ik hem de euro toestop gaan mijn gedachten uit naar de tegenwoordige jeugd. Wat voor toekomst hebben zij eigenlijk? En Dirrek in het bijzonder. Heen en weer geslingerd op de Egeïsche zee lijkt me geen voorbeeld voor een goed educatief programma. De kloof tussen wat hier al woont en de nieuwkomers, wordt de komende generaties niet meer gedicht en zal alleen maar leiden tot nog meer spanningen. Europa staat in brand, Erdogan regeert in Duitsland en provocerende protest liedjes worden verkozen boven klank en zuiverheid. Nog een geluk dat Australië het niet heeft gered want ik weet niet hoe ik Dirrek moet uitleggen dat het continent blijkbaar inmiddels binnen de Eurozone ligt.

imageZonder dat het we het weten zitten we midden in een al woekerende oorlog. We noemen het alleen niet zo omdat we na zoveel jaren van vrede alleen nog maar een beeld hebben van traditionele oorlogen. Cyberaanvallen, geïntegreerde terreurcellen, lange Marokkaanse- en Turkse armen die tot diep in Europa de wet voorschrijven, de gevechten zijn al jaren in volle gang. Maken drones het vliegverkeer al lastig, binnenkort maken zelfdenkende killer robots de orde op de grond uit. Het is wel duidelijk dat de politieke houdbaarheid van een verenigd Europa aan zijn uiterste datum is gekomen, zeker nu alles erop wijst dat de roep om een Brexit bewaarheid gaat worden. Een stel mislukte of uitgerangeerde politici die nog even voordat ze van het toneel vallen lustig graaien in de bodemloze begrotingston. Bezig met wetgeving die als betuttelend wordt ervaren, lopen ze hopeloos achter op de snel veranderende omstandigheden zodat het nodig wordt om de echte problemen af te kopen aan een megalomane oosterbuur.

In plaats van rechtsaf, de deur van het cafe in, loop ik door met mijn gedachten. Ik heb even geen zin in een biertje en lacherig gezellig doen. Dirrek ziet de gevolgen van mijn besluit en al snel staat hij weer aan mijn zijde. Ik kijk in zijn diep bruine ogen en zie een vorm van geluk. Verschoond van de ellende om ons heen zie ik dat het jochie op zijn manier gelukkig is. Hoe gelukkig waren wij toen ik zo oud was als hij? We wisten toen ook niets van de spanningen tussen Oost en West. Van de Cuba crises hadden we nog nooit gehoord en Vietnam was ver weg. De wereld was toen ook een vuurhaard maar dat besef kwam pas later.

Ik herinner mij een meisje van school. Een brok meid met lang blond haar dat op de een of andere manier een helse indruk op mij maakte. Verlegen als ik was durfde ik nooit enige toenadering te maken. Dirrek trekt nogmaals aan mijn broekspijp. Hij herinnert graag mensen als hij nog iets te goed heeft. Ik geef hem nog wat kleingeld en met een gelukkig gelaat gaat hij er van door. Geluk, dat was het gevoel wat ik had toen ik met dat meisje een keer mocht spelen.

Dan besef ik me dat er een gat zit in mijn herinneringen gedurende de middelbare school. Ik weet zeker dat zij daar ook was maar blijkbaar zijn die indrukken niet blijven hangen. Pas later via de lokale volleybal verenging zagen we elkaar af en toe weer eens. Althans, ik zag haar wel maar zij mij niet geloof ik. Zou ze veranderd zijn? Hoe zou het nu met haar zijn. Mogelijk dat het de leeftijd is maar de laatste tijd heb ik wel vaker van die hersenspinsels die mij terug voeren naar mijn jeugd. Was zij toen ook zo gelukkig als Dirrek ?

Keys to Happiness. Concept on Golden Keychain.Via de sociale media duurt het niet lang om haar te vinden. De eerste foto’s geven aan dat ze niet erg veel is veranderd. Zou ik het durven om direct contact te maken?

Het eerste antwoord laat niet lang op zich wachten en is bovendien positief en aanmoedigend. Langzaam delen we stukjes van onze vervlogen jaren. Er is veel bij te praten en zeker zo veel veranderd in haar alsook mijn leven. Maar ik vind het prima. Misschien krijg ik wel vroeg het stempel oud. De hang naar vroeger is een feit. Even weg uit de hedendaagse problematiek en leven in het gelukkige verleden, ook al is het maar een paar minuten. Dank dat je me dat wil geven.

Voornemens

2016. Het is de dag erna. Je buik rommelt en geeft een signaal af van een opgeblazen gevoel. Misschien heb je toch iets te veel gegeten of was het die laatste oliebol? Een onvermijdelijke wind geeft wel wat verlichting maar het katterige gevoel blijft bestaan. Blijven liggen zal zeker niet helpen dus je werkt je langzaam uit je lighouding. Een hamertje in je bovenkamer herinnert je aan de hoeveelheid ingenomen bubbeltjes water. Je gromt wat om je vervolgens van je bed naar de bank te slepen.

imageDit jaar wordt anders. Je zit vol goede voornemens. Je hebt beloofd om meer te gaan sporten. Je lichaam denkt er voorlopig anders over. Aan de binnenkant van je ogen speelt een filmpje zich af waarin je iedereen en alles verslaat op de atletiekbaan. Je glimlacht. Vandaag maar even niet. Morgen, morgen wordt alles anders.

Je vermoeide ogen scannen de koppen op je tablet. Minder mensen schieten meer vuurwerk af. Het succes in de straat was enorm geweest. Iedereen was zich het lazarus geschrokken van jouw knalfeest. De dreun deed zelfs hulpdiensten uitrukken nadat per ongeluk dat ene rotje in de resterende doos was terechtgekomen. Volgend jaar doen we het anders.

Van Gaal zegt dat het een goed jaar was bij United. Blijkbaar heeft de rest van de wereld andere wedstrijden gezien. Je begrijpt niets van het artikel maar de uitleg is des Louis. Buiten de maand december om was het goed. Maar een jaar heeft twaalf maanden en dus moet je die meenemen. Het kloppen in je hoofd wordt zwaarder en je geeft deze uitleg van Louis maar de schuld. Het goede zou de balans zijn die hij heeft gebracht. Precies een van jouw voornemens. Balans in privé en werk. Morgen doe je het anders.

Je tablet staat vol met berichten over dreiging en terreur. De dag van morgen zal nooit meer dezelfde worden. We moeten leren omgaan met nieuwe situaties. De aanwezigheid van militairen in de straat of op de hoek van het winkelcentrum, moeten onze veiligheid gaan garanderen. Dit jaar zal zeker anders worden.

Het wordt een mooi voorzitterschap zegt premier Rutte.image Ik hou me daar maar aan vast. Van mijn voornemens komt vandaag in elk geval niets terecht. Zeker nu ik heb besloten om de ‘resterende’ familie te mijden op deze eerste dag.

Stofzuiger

De EU gaat zich steeds meer met activiteiten achter de voordeur van zijn inwoners bemoeien. Was het eerst de gloeilamp, nu is de stofzuiger aan de beurt. Aan het einde van dit jaar moeten de vermogens van deze duivelse machines terug naar maximaal 1600 EUWatt. Om in 2017 nog eens een stuk te zakken naar maximaal 900 Watt per machine. Dit allemaal in het kader van het terugdringen van de energie consumptie. In de ogen van de politici dus energie verspilling. Maar is dit wel de echte reden?

Vandaag de dag heeft zo’n apparaat al snel 2000 tot 2700 Watt aan vermogen. Dat is redelijk veel en dat kan inderdaad wel wat minder. Nog niet zo lang geleden deden we ook met minder en dat ging naar zover ik weet prima. Het bezwaar zit dan ook meer in de betutteling van de burgers met daarbij ook de minachting die ervan uitgaat. Steeds meer mensen staan meer bewust in het leven waarbij een zichtbare trend is te ontdekken dat we steeds minder verspillen. Ik geef toe dat er nog een weg te gaan is, maar moet dat op dit niveau worden afgedrongen?

Daarnaast kleven er ook nadelen aan. Zo verwacht men dat de industrie dit idiote voorstel zal aanpakken om de apparaten duurder te maken. Regelgeving leidt in het algemeen tot hogere kosten dus waarom deze niet? Het is mens eigen om vast te houden aan wat je hebt. Daarmee wil ik zeggen dat overwogen zal worden om het oude beestje in leven te houden zolang het kan. Het effect op korte termijn is daarmee verwaarloosbaar geworden.

Stofzuiger_OudHelaas is het nog veel erger. De beslissing over dit voorstel is namelijk al genomen en helaas haast onopgemerkt voor het grote publiek. Dit in het kader van de verbetering van de Europese mensen.
Echter uit onderzoek is namelijk gebleken dat het energieverbruik van stofzuigers is te verwaarlozen in de totale consumptie van energie. Uitgaande van hetzelfde reinigingseffect leert ons dat bij de helft minder vermogen de zuigbreedte moet worden verkleind om een gelijk vacuüm per vierkante centimeter te krijgen.
Simpel gesteld duurt het zuigen dus twee keer zo lang.
Als het dan niet om energiebesparing gaat, wat dan wel?

De EU voert als verdediging aan dat het aantal werklozen door deze maatregel, verminderd kan worden. Hoe ze daar toe komen is mij vooralsnog een raadsel. Of het moet al komen doordat er meer tijd aan het stofzuigen besteed moet worden. Op die manier is men meer thuis, kan men niet meer werken en verliest men zijn baan.  Gevolg: minder werkzoekenden waardoor de officiële werklozen statistieken een daling laten zien.

Hoe het verder met de hygiëne moet is ook nog maar de vraag. Het ligt in de lijn der verwachting, dat als er minder goed gereinigd wordt, er meer stofdeeltjes, huismijten, bacteriën en ander ongewenst materiaal  achterblijven. Deze kunnen makkelijk weer tot allergie, irritatie of wellicht ziektes leiden.

ongeschiktBrussel zit vol met amateur natuurkundigen en hobbyisten.
Het kan geen toeval zijn dat het woord beleid in deze uit de dezelfde letters bestaat als debiel. Het is dan ook maar de vraag of deze verkwistende parlementariërs zelf ooit een stofzuiger in de hand hebben gehad.