zes

Voor hem spatten de vonken recht op hem af. Alsof iemand met een slijptol gaten in de weg probeert te maken. Met een kleine driehonderd kilometer per uur is de auto voor hem sneller. Het gaatje wordt langzaam groter. Omdat het monster met de rode stieren al goed reageert met de zachte banden, kiest hij voor de aanval. Links in de hairpin ziet hij ruimte. Trekkend aan het ovale stuurtje schiet hij de bocht in. Van buiten naar binnen, laat remmen en dan het gas erop. De woorden van zijn vader schieten door zijn gedachte als hij de neus van zijn tegenstander voorbijschiet. Voor een tel is hij de leider in de wedstrijd. Totdat hij zijn grootste concurrent de baan ziet opvliegen met opeens meer dan anderhalve seconde voorsprong. ‘Hij moet ‘m teruggeven’ tettert hij gelijk in de boardradio. Tevergeefs. De wedstrijdleiding meent dat juist hij de andere auto naar buiten geeft geduwd. Ongeloof maar vooral onrecht borrelt op in het karakter van deze vechter. Dit kon wel eens het einde zijn van zijn droom. Een droom die dit jaar al zo vaak aan hem verscheen. Hoog op het ereschavot met zijn glimmende bokaal die hij bijna lanceert aan het einde van zijn Wilhelmus.

De afstand tot zijn voorligger groeit alleen maar en de moed zinkt hem in de schoenen. Het oortje vertelt hem dat hij moet “boxen” voor vers rubber. Terug op de baan pakt hij wat luttele tienden van seconden. Even lijkt het dat het toch nog gaat lukken. Een ronde later meldt ook de concurrent zich voor de hardste compound. Nooit opgeven jongen. De prijzen worden pas verdeeld na de streep.

Vanaf zijn vierde ademt hij motorsport. Zes maanden later heeft hij zijn eerste kart. Talent valt op en al snel sjouwt hij met zijn vader alle races in Europa af. En met succes. Geef nooit op wordt er ingeramd en werkt als levenselixer. Het maakt hem steeds beter.

Dit jaar moet het talent worden verzilverd. Jaren heeft men gebouwd aan een perfect team om in dit laatste seizoen de aanval te openen op de hegemonie van de concurrent. De aanval is geopend. Met de meeste Grand Prix overwinningen dit seizoen is er een licht voordeel. De druk ligt bij de ander. Op dit zes miljard kostende circuit tussen een IKEA  en een Hilton hotel in. De stand is gelijk en de laatste driehonderd zes kilometer zijn beslissend.

Ongelukkig schiet de achterkant van de Williams weg waardoor de controle over de auto wordt verloren. Een starre muur brengt het voertuig tot stilstand. Safety Car. De ronkende monsters komen een voor een naar de pits voor vers rubber. Op één na. Die krijgt een duidelijk negative in zijn oor gepropt. Het veld schuift langzaam in elkaar. De spanning is opeens helemaal terug. Hartslagen lopen op tot boven de honderdzestig. Gelapte auto’s tussen de twee kemphanen mogen er niet tussen uit. Dan opeens weer wel. Paniek overheerst. Nog zes kilometer tot het kampioenschap. Alles wat zijn lichaam aan adrenaline produceert, komt in een keer vrij.

De beide strijkijzers liggen naast elkaar. Gas erop, remmen, schakelen misschien, weer gas en remmen tegelijk. Hij mag niet voor zijn tegenstander komen. Zijn vingers liggen gespannen op de peddels om direct te kunnen schakelen. Nog negentien bochten naar de verlossende streep. De wagen naast hem versnelt. Met alles wat hij heeft trapt hij het gas in en schakelt op als nooit tevoren. Met nog zestien bochten en vijf kilometer te gaan kijkt hij wederom tegen de achterkant van zijn concurrent aan. Het gat wordt niet groter.

Dankzij de nieuwe banden is zijn tractie optimaal. In een flits perst hij zijn batterij leeg voor extra vermogen. Laat remmen schreeuwt het in zijn hoofd. Het kan. Met het verse rubber is de grip zoveel beter dan bij de tegenpartij. Talent, durf en gepassioneerde agressie komen samen. Met dit alles ramt hij zijn bolide links naast zijn voorganger. Miljoenen fans zien hem de leiding nemen. Zigzaggend, om zo weinig voordeel te gunnen aan de auto achter hem, raast hij over het lange rechte eind. Pijn! Uitdroging en hitte verkrampen zijn spieren. Met verbeten gezicht wordt een eerste aanval afgeslagen.

Een laatste S-bocht. Gedreven gaat hij misschien te wijd. Een tweede aanval. Beide liggen nu met de neuzen naast elkaar. Wie nu te vroeg remt heeft verloren. Dit is racen in optima forma. Gokkend op zijn grip en vertrouwend op zijn kunnen, remt hij een fractie later en duikt hij de bocht in. Zijn tegenstander moet buiten om en weet op dat dat hij geen kans meer maakt. De auto met de stieren spuit weg. Even mag hij remmen wat de kramp iets verzacht. Het lijkt of de tegenstander zich neerlegt bij zijn suprematie. Beklag over manipulatie in de radio is de erkenning van zijn verlies. Hij is gezien, het is over. Met een laatste gecontroleerde drift wordt de auto richting geblokte vlag. Uitbundig geschreeuw overstemt het losbarstende vuurwerk. Zes keer een “yes” laat de radio bijna exploderen. Een droom is waarheid geworden. Een heel seizoen in slechts zes kilometer. Een kampioenschap in anderhalve minuut. Een wereldkampioen puur sang.

de Schrijvers

Wij worden wakker met ideeën van de nacht
Wij zijn de schrijvers waar inkt moet vloeien
We vullen kilometers papier in onze slaap
Met verhalen die de lezers zullen boeien.

We creëren het ongelofelijke
Beelden zoals die in films bewegen
De ene pagina naar de andere
Een dansende pen is onze zegen.

Helden reizen van Londen naar Parijs
Van Straatsburg naar Berlijn
Ze vechten in de straten van New York
Wij zijn de schrijvers en zo willen we zijn.

Jullie zijn de lezers die leven van de verhalen
Die worden uitgespuugd door onze pennen
Jullie reizen mee op de kronkels van onze geest
Naar niet bestaande plekken welke nooit zullen wennen.

 In de dorst naar spanning en avontuur
Ontrafelen jullie mysteries en moorden
Alsof wol uit onze truien wordt getrokken
Om deze te breien tot nieuwe woorden.

Wij zijn de schrijvers en jullie zijn de lezers
Fictie wordt een feit, feiten worden dromen
Wat als één begon, eindigt op velen planken
Letters vormen woorden die de zinnen laten stromen Als in een heilig ritueel komen wij samen
Onze gebonden pagina’s die door jullie worden verslonden
Als lezer mag je me schrijven en me over alles bevragen
Mijn antwoord wordt echter nooit verzonden.

Geboren uit slechts een enkele geest
Is niets zeker en geldt er slechts één ding
Wanneer de laatste pagina voorbij is,
Zijn wij alweer bezig met een nieuw begin.

OMA BREEKT RECORD OP ZOOM

BERGEN – Sinds het begin van de lock-down als gevolg van de corona pandemie, heeft een Oma uit bergen voor de zesde keer op rij een volledige Zoom sessie uitgezeten waarbij de mute functie gedurende de hele sessie aan stond.

Afgelopen zondag heeft de tachtigjarige Marianne Doppler, een 93 minuten durende sessie op Zoom volbracht met haar twee kinderen en vier kleinkinderen. Gedurende de sessie werd onder andere het nieuws doorgenomen, grappen gemaakt en voerde de leden een pittige discussie over het eventueel vaccineren. En dat allemaal terwijl Oma op mute was.

Het was pas halverwege de sessie dat Doppler’s zoon Frank, zich herinnerde dat ook zijn moeder deelnam aan het gesprek.
‘En moeder’ had hij gezegd, ‘Hoe denk jij over de exit strategie van de regering?’

Blijkbaar bewoog ze haar lippen maar het stem was niet hoorbaar. Na diverse pogingen om de tachtigjarige Doppler duidelijk te maken dat ze niet te verstaan was, greep dochter Isabelle in.

‘We kunnen je niet horen mam. Je microfoon staat niet aan. Je staat op mute’ had ze langzaam en duidelijk gezegd.
‘Heb je de video op Youtube nog bekeken met de instructies over hoe je Zoom moet gebruiken? De link die Ben je nog opgestuurd heeft gister. Daar moet je dan wel even op klikken!’

Doppler bleek wederom te spreken mar het bleef zonder geluid. Een poging van haar kleinkind Mia om haar Oma duidelijk te maken hoe ze van mute af kon komen, liep helaas uit op een mislukking.

‘Is het OK mam, als we gewoon doorgaan met de sessie’ greep Frank uiteindelijk in. ‘En wil je toch iets zeggen, kun je dat dan even opschrijven voor ons en het dan tonen op het scherm?’
‘Of je kunt me even bellen’ voegde Isabelle toe. ‘Je kunt altijd de telefoon pakken en het me gewoon vertellen.

Doppler heeft de daaropvolgende 45 minuten zitten glimlachen en probeerde het gesprek te volgen. De enige onderbreking was toen zij een berichtje schreef en omhooghield, waarop geschreven stond dat ze haar medicijnen ging nemen en dat ze dadelijk weer terug was.

Voor zover bekend is Doppler de enige die zes keer een Zoom sessie op mute heeft bijgewoond die langer dan een uur duurde. De kleinkinderen hebben daarom contact opgenomen met het Guinness Book of Records om te zien of hun Oma een vermelding kan krijgen in de 2020 editie.

VIRUS

Als vliegen kunnen vliegen
En ijsberen kunnen ijsberen
Wat kunnen virussen dan?

Als vlinders willen vlinderen
En hamsters graag hamsteren
Wat doen virussen dan?

Je ziet ze niet
Je ruikt ze niet
En bij voelen is het al te laat

Virussen leven niet
En dus doodgaan kunnen ze niet
Maar ze nestellen zich in je diepste schoot

Daar fluiten ze niet
En daar fladderen ze niet
Ze maken je alleen hartstikke dood.

DE HERSENLOZE

Het is een heerlijke dag. De zon schijnt volop waardoor het kwik oploopt naar 23 graden en de volgende fase van de intelligente lock-down heeft zijn intrede gedaan. Massaal trekken idioten de stoute schoenen aan en bevolken de treinen op ongepaste wijze.

Het is het Moederdag weekend in Nederland en de opgesloten zieltjes hunkeren naar een dagje uit. Was het recent nog de IKEA die als trekpleister werd misbruikt, vandaag is het Zandvoort waar het helemaal uit de klauwen loopt. De NS vraagt vriendelijk om vooral de trein niet te nemen. Het is de wereld op zijn kop.

Zandvoort wordt overlopen door horden mensen die of het nog steeds niet begrepen hebben of het nieuws vanuit de overkant van de plas strikt volgen en denken dat er niks aan de hand is omdat de grootste idioot ooit dat herhaaldelijk beweert. We zijn blijkbaar alweer vergeten dat het virus nog steeds onder ons is en nog steeds dagelijks doden met zich meebrengt, ook in Nederland. Maar een beetje warmte en zonlicht doet blijkbaar een chemische verandering bewerkstellen in onze hersenpan, dat we er massaal op uit moeten.  Ik denk dat als ze vertellen dat bleekmiddel goed is om te bruinen, ze het nog op hun kale kop smeren ook.

En ergens kan ik het ook wel begrijpen. De berichtgevingen over de verschillende fases in tal van landen, de inconsistentie van onze zwakke leiders; het is ook allemaal erg verwarrend. Een terras in Zweden mag, maar hier weer niet. De grenzen tussen Duitsland met Oostenrijk, Denemarken, Frankrijk en Luxemburg blijven dicht terwijl ze met België en Nederland open zijn. Een deelstaat die dus de ene helft zijn grenzen dicht houdt en in het andere deel wel verkeer toestaat.

In Spanje gaan ze fase I in, maar weer niet overal. Plaatsen als Madrid, Barcelona en Valencia bijvoorbeeld blijven in fase 0. In fase 0 was het luchten van de bevolking overigens onderverdeeld in leeftijdscategorieën zodat opa’s en oma’s nog steeds hun kleinkinderen niet kunnen ontmoeten. Weet u nog waar u aan toe bent?  Zoveel verschillende berichtgeving schept verwarring en de mensen weten het dus gewoonweg niet meer met als gevolg dat men denkt dat het wel weer kan.

De virologen tuimelen over elkaar heen over wat wel en wat niet goed is. Wel of geen mondkapje, het nut ervan of juist niet. Met als hoogtepunt wel het gebruiken van UV licht in je longen of het gebruik van bleekwater. Het helpt niet echt in het sturen van een grote gemeenschap en dus gaat het fout. De politie is het waarschuwen zat en gaat meer boetes uitschrijven. Iets wat ze van het begin af aan al hadden moeten doen. Maar nee, winkelstraten moeten eerst onderlopen zodat er niets meer te waarschuwen valt. En dreigen achteraf, dat heeft nog nooit iets opgeleverd.

Mensen hebben eenduidige en juiste informatie nodig om iets van ze te vragen wat lang gaat duren. Iedere manager heeft in zijn leven ooit de sleutel tot een succesvolle operatie aangereikt gekregen. Ook al was die nog zo pijnlijk. Leg uit waarom je iets doet en herhaal dat desnoods tot je erbij neervalt. Ik krijg nu de indruk dat de leiders in de wereld eerder met elkaar bakkeleien over de schuldvraag dan daadwerkelijk eensgezind oplossingen voor dit probleem te bedenken.

Ook het ideale idee van groepsimmuniteit zet geen echte zoden aan de dijk. In de landen waar daarop getest wordt, vallen de cijfers telkens weer tegen. Hoger dan 5% van mensen met antilichamen heb ik nog niet kunnen ontdekken en dus ontwikkelt dat scenario zich veel te langzaam. Dus totdat er een vaccin is of een werkend medicijn, zijn we overgeleverd aan strakke regels en hebben we degelijke leiding nodig om deze regels in te voeren en vooral te handhaven.

Maar de balans tussen welzijn en economie begint te kantelen en langzaam door te slaan in het nadeel van de gezondheid. De druk neemt toe om meer toe te laten en dat moet ook. Het moet omdat het laten verzuipen van de economie ook slachtoffers gaat geven. Dat vraagt discipline van ons allemaal. En daar waar dat niet gebeurt moet het keihard de kop worden ingedrukt. We kunnen een deel van de economie openen als de besmettingscoëfficiënt beneden die magische 1 blijft. Dus 1 persoon kan minder dan 1 andere besmetten. En ik ben me heel erg bewust dat ook dan nog steeds slachtoffers zullen vallen. Helaas. Maar we kunnen niet anders.

Begin nou niet te mekkeren over sportzalen en lokalen waar iedereen in je nek of beter gezegd, in je gezicht staat te hijgen. Denk niet aan massa bijeenkomsten zoals voetbalstadions of popfestivals. Maar er kan best veel. En dat veel kan alleen als een gezond verstand je daarbij helpt om beslissingen te nemen. Een lichte en controleerbare economie is wel wat anders dan massaal erop uit trekken bij een beetje mooi weer. Als dat de oplossing is dan kunnen we net zo goed spelen organiseren met een potje Russische roulette.

ENKEL FRUIT

HUIZEN – Een supermarketen welke is gevestigd in het Noord-Hollandse Huizen heeft wat zij zelf noemen ‘een briljant concept’ ontwikkeld. De keten gaat komen met individueel verpakt fruit zoals aardbeien, druiven en later dit jaar ook met kersen.

“Het idee is ontstaan dankzij een oplettende medewerker van ons” vertelt marketingmanager Flip van Boomgaarde enthousiast. “Bij het vullen van de groente en fruit vakken zag hij dat de mensen graag verpakt kopen en de weegschaal vooral mijden.” De keten zegt dat het individueel verpakken van fruit niet alleen de gezondheid ten goede komt. “Soms wil je een bakje van 58 aardbeien omdat je een taart gaat bakken. Maar het komt ook voor dat je slechts een enkele aardbei wilt, al was het maar omdat een dronken tiener je zojuist een vette heeft genoemd en je niet helemaal de hongerdood wilt sterven.” Daarnaast is het hygiënischer en veiliger product om te kopen in deze tijden.

Michel Fortuintje, die als verpakkingsspecialist is verbonden aan de keten, zegt dat de consument van vandaag behoorlijk gehaaste kopers zijn. “Ze hebben nergens tijd voor. Onze gangpaden zijn soms net snelwegen” lacht hij vrolijk. De kopers hebben geen tijd meer om te wegen en een etiket te plakken geeft Fortuintje aan. “Het proces van een etiket kan soms oplopen tot wel negen seconden. “Onze klanten gebruiken hun tijd liever door aan meloenen te ruiken of in het knijpen van avocado’s. Ze vinden ook meer plezier in het aanschouwen van een steekspel gevecht tussen twee kinderen met selderie sticks. Wij als keten willen daar graag op inspelen.

Dat de keten overtuigd is van het succes van de individueel verpakte aardbei blijkt wel uit ver gevorderde plannen voor een vacuümverpakt spinazieblad en een enkele druif die in een limited-edition collector’s box verkocht gaan worden. Ook wordt er gewerkt aan overheerlijke Celtic zeezout korrel in een speciale cadeauverpakking.

Het concept is zeer warm en met groot applaus ontvangen door de overkoepelende consumentenorganisaties. “Consumenten zijn nou eenmaal onvoorspelbare wezens” verklaart Tom Wezenlijk. “Dat blijkt ook wel uit het gedrag als men eenmaal in de winkel is. De supermarkt is als een safari voor onze leden. Alle remmen gaan los en het is ieder voor zich. Als daar nu nieuwe leuke producten bij komen die je eigenlijk niet nodig hebt, dan verhoogt dat alleen maar het plezier in koopjes jagen” aldus Wezenlijk.

WALVISSENSPOTTEN VANUIT VOLENDAM

VOLENDAM – Het gevolg van de intelligente lock-down wordt zo langzamerhand overal voelbaar. Zo ook in het dorp dat bekend is om zijn palingsound. Wegens het wegblijven van de massa toeristen, is de DIJK niet meer wat het ooit was. Het immens populaire straatje met al zijn Aziaten die dagelijks hun eigen rommel weer terugkopen, zijn er gewoonweg niet en zullen ook niet snel weerkomen.

Om de crisis het hoofd te kunnen bieden heeft Volendam een nieuwe attractie gelanceerd die op zijn zacht gezegd wel uniek voor Nederland mag worden genoemd. Vanaf de zomer kunnen dagjesmensen op het IJsselmeer een heuse tocht maken om walvissen te spotten.

‘We kunnen natuurlijk geen garantie geven dat er ook daadwerkelijk een walvis wordt gespot” zegt Jan Kwakkelman. “Het is aan de natuur om ons een beetje te helpen, nietwaar”. Het voormalige Zuiderzee dorpje heeft wel voor grotere uitdagingen gestaan. Toen een pondje gerookte paling de prijs van een baar goud deed, werd dat te gek en is het dorp snel overgeschakeld op de kledendracht hysterie. “Buitenlanders vinden het prachtig” roept VVV-man Kees Tol. “Vroeger ging men met een goed gevoel en een pondje vis naar huis” vervolgt Tol. “En tot voor kort waren het de sleutelhangers, magneetjes en foto’s met kartonnen beroemdheden uit de gemeenschap. En dat allemaal in de dracht die geen mens meer zal aantrekken. Maar ja, de corona gooit roet in het eten.”

Nu Nederlanders massaal een vakantie in eigen land aan het boeken zijn, ziet Volendam mogelijkheden. Maar het is niet alleen de Nederlander waar ze op gokt. Het palingdorp verwacht eigenlijk meer van de Belgen. Of mensen die een tochtje maken zich achteraf niet belazerd voelen, daarvoor is organisator Piet Schilder in het geheel niet bang. “We hebben goede regelingen met Amsterdam” meldt hij ons. “Een paar keer per week zullen we langs de zandbanken varen en dan kan met een druk op de knop een beetje water omhoog gespoten worden. Net een Humpback” lacht Schilder. “Daarnaast hebben we Annie (red. zijn zus) en de Cats kunnen strikken voor de nodige promotie. Dat vinden de mensen sowieso leuk, toch?”

Volendam is genoodzaakt om het toerisme aan de jagen. De inteelt gemeente is de laatste jaren flink gegroeid waardoor er velen monden zijn te voeden. Naast de promotie met bekende artiesten is de gemeente ook een verdere samenwerking aangegaan met het naastgelegen dorp Edam. Mochten toeristen teleurgesteld terugkomen, dan hoopt de organisatie deze weg te kunnen nemen door een mini-edammertje tegen een sterk gereduceerde prijs aan te bieden. Een tripje walvis spotten gaat rond de € 55 euro kosten. Er wordt vanaf 1 juli tweemaal per dag gevaren met minimaal 10 boten. Meer informatie is te verkrijgen bij de lokale VVV.

MEISJES IN BLUSSURETIJD

Inzending schrijfwedstrijd April 2020

Ik weet het nog goed. Die eerste en enige voetbalwedstrijd die ik ooit speelde. Ik zat nog op de middelbare school en deed wat vakantiewerk in de plaatselijke buurtsuper. Daar leerde ik Els kennen. Een potige dame die dagelijks voor de verse groenten zorgde. Els was een sociaal bewogen mens met wat de dorpsbewoners wel een ‘brutale bek’ noemde. Toch was Els erg populair bij haar klantjes. Haar kennis en vooral haar helpende hand vielen goed bij de wat ouderen. Bovendien had ze de verste groenten van het dorp.

Aan het einde van de woensdag riep ze me even apart. Of ik weleens gevoetbald had. Vol verbazing keek ik haar aan. Nog voor ik nee kon schudden vertelde ze me van het vrouwenelftal dat meedeed aan de zomercompetitie bedrijfsvoetbal. Ik schudde nee maar het was tevergeefs. Overrompeld door haar woordenstroom was ik al snel opgesteld. Zaterdag om 19:00 melden op het sportcomplex was de opdracht.

Met lichte paniek vertelde ik thuis wat mij zojuist was overkomen. Vader lachte en mijn moeder deed of ze erg met mij meeleefde. Ik zag nog één escape. Ik had namelijk geen kicks. Maar vader had de oplossing. Nicht Elise had eens een blauwe maandag gevoetbald. Zij had vast haar kicks nog wel ergens. Elise en ik schelen drie maanden en hebben dezelfde bouw met dat verschil dat haar voeten één maat groter zijn. Vader vond dat geen probleem.

Klokslag zeven zag ik Els. Ze zei dat ik linksback zou spelen. Een goede plek voor een niet ervaren speelster. Ik heb het geweten. Ik snapte niets van buitenspel en rende naar voren als dat niet moest en omgekeerd. Mijn schoten dwaalden af en ik had zeker twintig panna’s tegen. Daarentegen scoorde ik wel. Weliswaar in eigen goal, maar toch. We verloren met zeven tegen een.

Na de wedstrijd stelde Els mij gerust. Of ik zin had om mee te gaan met de meisjes in blessuretijd. Ik schudde weer nee. Ik had namelijk geen idee waar ze het over had. Stomverbaasd keek ze me aan. Termen als ‘hole 19’ en ‘de derde helft’ werden naar mijn hoofd geslingerd. Maar het bleef blanco. Ook hier was geen weg terug. En ook dit heb ik geweten. Ziek en slingerend ging ik huiswaarts. Eenmaal thuis ging het mis. Op handen en knieën voorzag ik de douchebak van een nieuw patroon. Vader lachte niet meer. Het kon me niets schelen.

MILJOENEN STEUN VOOR V.I.P.’s

DEN HAAG – De verstoorde sociale hiërarchie welke veroorzaakt wordt door de corona lock-down, heeft een “nieuwe crisis die we niet langer kunnen negeren” zegt een woordvoerder van de regering. Het departement van noodhulp heeft daarom maar liefst 34 miljoen uren van onmiddellijke aandacht afgeroepen voor VIP’s en beroemdheden in nood.

“Deze mensen, die worden gezien als de meest gevoelige groep in onze samenleving, ze zitten opgesloten in hun kapitale villa’s in Het Gooi reservaat en kunnen niets meer” zegt woordvoerder Jan Klaassens in een persconferentie gisteren. “Naast dat zij twee linkerhanden hebben zijn zij verveeld, verliezen langzaam de hoop, maar hebben met de nieuw afgekondigde maatregelen een heel slecht vooruitzicht. Als we ze niet snel helpen dan zullen sommigen het volgende seizoen niet halen vanwege een te kort aan aandacht.”

“Als we met zijn allen twee uur aandacht schenken per week, dan kunnen we ons park van beroemdheden redden” zegt Klaassens vol overtuiging. “Deze zielige groep mensen hebben sterk behoefte aan onze ogen en oren, en zij hebben die per direct nodig.”

Het idee is om net werkloos geworden burgers, te gaan inzetten om hun aandacht te schenken aan de VIP’s, te beginnen met de zwaarst getroffenen zoals Peter R. de Vries, Linda de Mol, Marco Borsato en Bert van Marwijk. Deze laatste kwam recentelijk in het nieuws met zijn schreeuw om aandacht, door te stellen dat het voetbal nauwelijks op de agenda staat.

Er is een speciaal potje van 10 miljoen uren vrijgespeeld voor schrijnende gevallen als Barbie die onlangs een ongeluk heeft gehad in haar onverzekerde auto en voor Roy Donders die in opspraak is gekomen met zijn laatste ‘fashion item’ het RD-mondkapje.

Over Martien Meiland is Klaassens heel stellig: “Zijn behoefte is op dit moment zo groot dat we daaraan niet meer kunnen voldoen. Het is spijtig en heel vervelend, maar ik ben bang dat dit het einde van de Meilandjes zal betekenen.”

 

OPZIJ, ANDERS PUF IK IN JE GEZICHT

“Kom ik je tegen dan adem ik doodleuk in je gezicht” zeggen joggers uit Bloemendaal tegen het publiek. Ze herinneren de mensen op straat graag aan het feit dat als ze een jogger zien naderen, zij niet uit de weg hoeven te gaan. “De stoep is per slot van iedereen” benadrukken de jongeren. “We doen het slechts voor een kort moment en daar hoef je niet direct gealarmeerd voor te zijn.”

De 29-jarige fitness verslaafde Natasja meldt “Ik heb al in geen zes jaar een verkoudheid gehad en dus zal ik het virus op geen enkele manier bij me dragen. Als je bang bent voor de gezonde uitademing van vreemden, dan heb je eerder last van een fobie. En ik ken een goede therapeut. Indien nodig geef ik je zijn nummer.”

Mark-Jan, een 33-jarige jogger zegt dat het fysiek onmogelijk is om ziektekiemen over te dragen aan iedereen die hij tegenkomt. “Ik ren zo snel dat ik een opwaartse luchtstroom creëer die de virusdeeltjes die ik eventueel zou uitademen, direct in een hogere atmosfeer terechtkomen waar ze door de UV-stralen direct worden gezapt” zegt hij. “Als ze terugvallen naar de lagere sferen dan zijn de vlokken zo onschadelijk dat je zelfs kinderen erin kunt laten spelen.”

Een andere jogger genaamd Virellia, waarvan bekend is dat zij hele trottoirs inneemt op de Bloemendaalseweg, zegt dat de voetgangers voornamelijk het probleem zijn. In de toch wel ‘grijze’ gemeente lopen te veel ouderen onnodig in de weg. “Van mijn fitnesscoach moet ik elke week minstens 75 kilometer in de open lucht joggen, dus ik heb geen keus” zegt ze. “En al dat langzame verkeer kan beter in hun tuin gaan recreëren. In Engeland loopt iemand met zijn rollator rondjes in zijn tuin. Dat kan hier toch ook?” vraagt ze zich af. “We zitten allemaal in dezelfde pandemie” voegt ze eraan toe. “Ik draag mijn steentje bij door fit te blijven, laten zij dat doen door uit de buurt te blijven alsjeblieft.”

Duinloper Sebastiaan vindt het veel te druk in de duinen. “Er zijn mensen die hier komen om van de pas uitgelopen natuur te genieten. Daar heb ik echt geen tijd voor, hoor.” Zij lopen alleen maar in de weg volgens hem. “Mijn neefje die afgelopen weekeinde zijn tulpen rondje probeerde te rennen, kon haast over de hoofden lopen” vervolgt hij gekscherend. “Ik ben al mijn leven lang vrij van virussen. Dat komt door het speciale zand wat we hier hebben. Dat bindt zich direct aan alles wat niet lichaamseigen is.” Sebastiaan is er ook van overtuigd dat al zou hij 5 minuten in je gezicht staan hijgen, dat er nog steeds niets aan de hand is. “Maar dat doe ik niet hoor, het is hooguit een minuut of twee.”

RECORD AAN BOETES

AMSTERDAM – In het afgelopen paasweekeinde heeft de politie in Amsterdam 108 bekeuringen uitgedeeld aan fietsers die voor het stoplicht stonden te wachten. De politie spreekt van een toename vergeleken met een gewoon weekeinde. Als verklaring geven de autoriteiten op, dat het komt door het mooie weer en de Lock-down waar ons land zich nog steeds in bevindt.

Al sinds het jaar 1932, toen de verkeersregeling door middel vanlichtsignalen zijn intrede vond, worden de regels volkomen genegeerd in onze hoofdstad. Het waren met name de studenten uit die tijd die massaal het stoppen aan hun laars lapten. De toch al lui uitgevallen student in Amsterdam had zo zijn geplande tijdschema om op tijd te komen voor zijn colleges. “En in dat schema paste het oponthoud van de verkeerslichten niet” vertelt historicus Maarten Verleden. “En dat is uitgegroeid tot een cult dat heden ten dage nog leeft in de stad.”

“De stad kent een vorm van een geaccepteerde jungle” legt Monique inde Warren uit. Mevrouw inde Warren is evenals Verleden, verbonden aan het instituut dat begin deze eeuw is opgericht en tot taak heeft de culturele gewoonten en aangepaste gedragingen in de stad waar te nemen. Haar afdeling legt niet alleen de gebruiken vast maar doet ook onderzoek naar nieuwe afwijkingen.

In de hoofdstad worden in een weekend gemiddeld 5.630 keer een rood licht genegeerd. “U kunt zelf wel uitrekenen wat dat op jaarbasis is” meldt inde Warren met een glimlach. “We proberen via onderzoek nieuwe trends te ontdekken die een gevaar of juist niet voor onze burgers kunnen zijn. We kunnen dan op tijd maatregelen nemen als dat nodig mocht zijn.”

Het negeren van het rode stoplicht door fietsers in Amsterdam is een ingeburgerd begrip. Taxi’s, trambestuurders en buschauffeurs weten niet beter. Ook de Amsterdamse bevolking is volledig ingesteld op dit gedrag. “Nu met de toename van buitenlandse studenten, nemen het aantal stoppers duidelijk toe” gaat inde Warren verder. En dat levert een gevaar op voor de veiligheid.

“Stel, een taxichauffeur ziet een fietser een stoplicht naderen. De taxi heeft groen licht maar weet dat de fietser met rood licht niet gaat stoppen. Daar anticipeert hij dus op. Als nu dezelfde fietser plots gaat stoppen en de chauffeur wordt daardoor afgeleid omdat hij niet meer weet wat er gaat gebeuren, krijg je onnodige ongelukken met bijvoorbeeld achteropkomend verkeer. Dat moeten we zien te voorkomen” zegt inde Warren stellig.

Met het mooie weer zijn er meer buitenlandse studenten die de fiets nemen om er toch even uit te zijn in deze binnenblijf periode. “En daar zij nog niet bekend zijn met de regels van de jungle, wordt er onnodig gestopt.” Uit veiligheidsoverwegingen hebben we daarom met de politie gesproken en hebben wij hen gevraagd wat harder op te treden. Overigens krijgt elke bekeurde fietser een flyer met de geldende gebruiken in de stad. Daarin zijn ook zaken terug te vinden van hoe te blowen op straat, waar je een aangewezen wildplasplek aan kunt herkennen en dat het woord kutteef niet gepast is bij een eerste ontmoeting. De flyer “Die jungle is van ons allemaal” is ook te verkrijgen op site van de gemeente en is in 15 verschillende talen beschikbaar.

WIE IS TOCH DIE MAN…

De jongen en het meisje zitten nog rillend op de bank als zij hun verhaal doen. “Het begon allemaal toen we niet meer naar school hoefde” begint Kyra-Jinx. “We hadden net met mama boodschappen gedaan en toen we thuiskwamen zat hij daar, op de bank en voor onze de televisie. We schrokken enorm” vertelt het meisje. De moeder trachtte de kinderen te bedaren maar de situatie werd naar gelang steeds erger.

“Op een gegeven moment moest ik mijn mond houden” gaat Dirk-Bastiaan verder. “Ik mocht niet meer met mijn speelgoed spelen en al helemaal geen geluiden meer maken. Op het laatst mocht ik alleen nog met mijn Lego spelen onder de voorwaarde dat ik zacht zou bouwen.” Maar ook dit was nog niet het ergst.

“Na twee weken groeide er een baard op zijn gezicht die er niet uit zag. De man veranderde langzaam in een verwilderde. En elke dag sneed hij het vlees. Iets wat alleen door Mama wordt gedaan” gaat het spookverhaal verder. “Op een gegeven moment wilde hij zelfs komen voorlezen” rilde de jongen. “Het was echt heel erg eng.” Maar nog was dit niet genoeg. De vreemdeling ging zich steeds meer met het dagelijkse leven bemoeien en legde zelfs straffen op.

“Na een week of vier toen ik heel stil met de Lego aan het spelen was, viel er per ongeluk een steentje op het parket” vertelt de jongen met de schrik nog in de ogen. “Ineens was hij door het dolle heen een ging tekeer als een wilde.” Het verhaal vertelt verder dat de jongen bij de armen is gegrepen en voor straf een paar uur opgesloten is opgesloten in het schuurtje achter in de tuin. Het waren de kalmerende woorden van de moeder wat uiteindelijk leidde tot de vrijlating van de jongen.

Na dit voorval heeft de moeder de politie gebeld en het hele verhaal voorgelegd. De man is in voorlopige hechtenis genomen. De man heeft zich niet kunnen identificeren wat de politie noopte om een DNA test af te nemen. Al snel bleek dat de vreemde eigenlijk niet zo’n vreemde was. De man staat namelijk geregistreerd als partner van de vrouw.

Als werknemer op een booreiland was de man zelden of nooit thuis. En had als vader blijkbaar nooit enige indruk achtergelaten bij zijn kinderen. Iets wat dus als 4 weken terreur is ervaren door de kinderen. Of de man ook daadwerkelijk de biologische vader van de twee is, moet verder onderzoek nog uitwijzen. De man kan zich namelijk niets van de kindernamen herinneren en blijft daardoor in voorlopige hechtenis.

EMOTIONELE LOCKDOWN

Nu dat we ons al meer dan 20 dagen in een intelligente Lock-down bevinden, worden de signalen van een emotionele breakdown ook steeds zichtbaarder in de samenleving. Om mensen te helpen met zelfdiagnose, zijn we op zoek gegaan bij een paar specialisten. Zij geven voorbeelden van de 5 belangrijkste kenmerken. Mocht u aan het einde van dit artikel een 4 of hoger scoren, zoek dan hulp. U bent een gevaar voor uzelf en een ander aan het worden.

MISBRUIK VAN MIDDELEN

“Dit kenmerk is makkelijk te herkennen” aldus Prof. de Hoop. “Bijvoorbeeld het excessief gebruik van toiletpapier is een duidelijk misbruik van middelen. De eerste tekenen hebben we al gehad nog voor de Lock-down een feit was. Mensen sloegen massaal wc-papier in uit de angst voor een tekort. Een typisch gedrag dat wordt gezien bij de eerste tekenen van een emotionele paniek. Ook het misbruik van eten. Mensen eten de hele dag door zonder dat ze nog bewegen. Een andere bezigheid die opvalt is het bijten op een stokje. De vraag naar houtjes in de winkels is zeker net zo groot als het wc-papier” legt de Hoop uit.

LETTERLIJK ALLES IS KLOTE

De muren komen op je af en alles is klote. Het tweede kenmerk dat al snel gezien wordt na een paar dagen binnenblijven. Netflix heeft klote programma’s, het is altijd de hetzelfde klote nieuws, zelfs op excursie naar de supermarkt is een klote onderneming. De verplichte 1,5 meter is klote en zelfs de klote producten die je nodig hebt zijn er niet. Mensen met een gezin vinden de partner vooral klote. Bij de meer ernstige gevallen, worden ook de kinderen onderdeel van het klote bestaan. In dit laatste geval zien je dan ook vaak dat handen en voeten worden vastgebonden en de mond gesnoerd. “We zien dit vooral bij mannen optreden” zegt Dr. Enkelaars. Met een grote lach op zijn gezicht verhult hij verder dat mannen met deze aandoening, zelfs hun eigen ballen klote vinden. Hebt u hem?

BESLISSINGEN NEMEN IS MOEILIJK

“Dit kenmerk moet niet verward worden met de ‘besluiteloosheid’ die een partner ook in het dagelijks leven kan vertonen” vertelt Dr. van Keuzenaar. Een besluiteloze partner neemt vooral geen beslissingen als het gaat om keuzes in kleding, aanschaf van meubelen of bijvoorbeeld een film in de bioscoop. “Bij een emotionele breakdown gaat het duidelijk een stap verder” meldt van Keuzenaar. “Bij dit soort patiënten ziet men dat ze geen keuze meer kunnen maken tussen het gebruik van wc-papier en de hand. Een reden te meer om geen papier te hamsteren komt er uit zijn mond met een grote glimlach”. Ze kunnen ook niet meer beslissen om nog te gaan douchen. Je ziet ook veel patiënten verslonzen en vervuilen. Ook hier zien we dat mannen er meer last van hebben. Een keuze maken voor gezinsuitbreiding bij een verplichte binnenblijf periode, resulteert in 85% van alle gevallen tot een zwangerschap.

EEN GEK PERSOON ZIJN

In dit stadium gaat het gedrag echt veranderen. Je ziet mensen die niet meer met emotie om kunnen gaan en zij doen  de vreemdste dingen. Dansen op tafel, met een racket een tennisbal hoog proberen te houden tegen een muurtje of zomaar uit het niets een oerkreet loslaten in de toch al gestreste omgeving. Met name het kort op elkaar leven voor een langere periode, is de oorzaak van dit gedrag. Je ziet ook veel mensen 3 keer per dag de plantjes watergeven wat overigens niet moet worden verward met een vorm van dementie. De afwijking kan best gevaarlijk worden als de gekheid gepaard gaat met geweld. Niet te verwarren met huiselijk geweld, de agressie toont zich meestal in het overmatig boren van gaten, verbouwingsdrift en het bereiden van maaltijden die men niet lust.

AFSTAND NEMEN

In deze laatste stap neem je steeds meer afstand. Niet de gewone 1,5 meter afstand maar afstand van alles. Je wilt geen seks meer met je partner, daarentegen vergrijp je je steeds vaker aan je jeugdknuffel. Je wil niet meer met je kinderen te maken hebben, je begint zelfs te beweren dat ze niet van jou zijn. De buren die je al jaren netjes begroette, worden vuile buitenlanders. De middelvinger wordt een wel heel erg populair gebaar. Het uitje in de supermarkt wordt een hel want je wilt niemand meer zien en tegenkomen. Er zijn gevallen bekend dat pas na 4 dagen iemand werd gevonden achter de pallets met bierkratten uit angst voor contact.

TIENERS ONTDEKKEN OUD ARTEFACT IN LOGEERKAMER

ALMELO — Twee teenagers uit het oosten van het land, deden een ontdekking waarvan archeologische experts zeggen dat het één van de meest belangrijkste ontdekkingen is sinds 2011. Het vreemde en nog steeds niet geïdentificeerde object was gevonden in een kastje dat de naam ‘walkman’ draagt dat lag in een van de logeerkamers.

Vorige week snuffelde Lara de Vries en Amelie van Bergen, beide 14 jaar oud, rond in een van de logeerkamers van de familie de Vries, toen zij een curieus zilverachtige schijf ontdekten die vastzat in een gebroken houder.

“Wat het ook was, we wisten gelijk dat het vreselijk belangrijk was. We waren er ook zeker van dat het geen onderdeel was van de hometrainer van mijn stiefmoeder noch van de gitaar van mijn vader die hij overigens nooit heeft leren te bespelen” verklaarde de Vries.

Van Bergen, die veel series heeft bekeken over oude beschavingen zoals ‘Game of Thrones’ en ‘Downtown Abbey’ en dus als expert mag worden beschouwd, schreef het object eerst toe aan een mogelijk ornament dat priesters om hun nek droegen bij het offeren van dieren.

De Vries ontkrachtte dat idee gelijk door te zeggen dat ze meer overtuigd dat het een voorwerp was dat ooit door de Romeinen werd gebruikt als een soort mes om vlees mee te snijden.

De meisjes brachten hun ontdekking naar Collette Bakker, een buurvrouw en voormalig hoogleraar Twentologie aan de Universiteit van Hengelo. Met behulp van eenvoudige dateringsmethoden stelde Bakker vast dat het voorwerp ergens rond het achtste of negende decennium van het laatste millennium werd vervaardigd.

“Helaas is het erg beschadigd en zit het vol met krassen, maar we mogen aannemen dat de schijf ooit eens spiegelglad was en het zonlicht sterk reflecteerde” vervolgde Bakker. “Ik denk daarom meer in de richting dat het iets geweest moet zijn dat werd aanbeden in tempels of andere heilige plekken. Maar gezien de hoge reflectie kan het ook als spiegel zijn gebruikt. Bijvoorbeeld in een welgestelde familie uit een van de oude Europese bureaucratische takken”.

Andere experts geloven meer in een object dat vroeger hielp om te kunnen communiceren. Juist de eigenschap dat het sterk reflecteert, gaf onbeperkte mogelijkheden om berichten over lange afstanden te kunnen communiceren. Bakker, overigens, vindt deze theorie volkomen belachelijk. “Dat zou inhouden dat Twente voldoende zonlicht moet hebben gehad, en dat is naar mijn idee volkomen nonsens” legt Bakker uit.

DE HERINNERING WINT

“Ik wil de carpaccio” was zijn schreeuwerige toon tegen zijn vrouw. Zij was al enige minuten bezig hem te vragen wat hij nu wilde eten. En nu kwam op deze manier het hoge woord eruit. De ober begreep direct wat er aan de hand was en kalmeerde de man door hem direct zijn gelijk te geven waarop hij weer rustig werd.

Het deed me pijn dit tafereel te moeten aanschouwen. Maar het was de realiteit en de fase waarin mijn vader zich bevond. Mijn moeder had het er duidelijk moeilijk mee. Zijn gedrag tegen beter weten in, kon ze nog geen plekje geven. Zij vond hem vergeetachtig, dat wel. Maar het onderkennen dat er meer aan de hand was, zou een stap te veel zijn op dat moment. Het is een verdomde rotziekte die langzaam in een prachtig leven sluipt en die je vervolgens langzaam begint leeg te vreten. Heel vaak is er aan het einde niets meer over dan een lege huls. Leeggezogen van alle fijne herinneringen blijven sommige achter als een wrak die alleen nog wachten op die laatste zeis om langs te komen.

Concept illustration by Lightspring via Shutterstock.com

Nu we binnen moeten blijven vanwege de Corona ellende, denk ik vaker aan hem terug dan voorheen. Mogelijk dat het komt omdat ik nu meer aandacht heb aan al het creatieve werk in mijn familie. Niet alleen in de directe lijn maar ook bij een dochter van zijn meest geliefde zusje. Creativiteit zit ons blijkbaar in het bloed. En ik wil mijn vader ook herinneren als creatief mens en niet als dat zielloze en uitgemergelde hoopje vlees.

De dochter van zijn zus woont op hemelsbreed 16.000km van hier. In de vijftigere jaren besloten haar ouders, net zoals velen anderen in die tijd, naar Australië te emigreren. Gelukkig is er altijd contact gebleven. Eerst via de reguliere post maar later meer gebruikmakend van de digitale mogelijkheden. Zij is pas laat in haar leven gaan schilderen en ze heeft een ongekend talent.

Dat ze die nog aan het ontdekken is blijkt wel uit haar onophoudelijke experimenten in haar zoektocht naar nieuwe kleuren combinaties, technieken en stijlen. Soms ontoonbaar maar ze probeert het. Ze doet het gewoon. Iets wat ik bewonder, toejuich en respecteer.

Bill by Carla Blair

Ik zie mijn vader nog een achterdoek voor een toneel schilderen. Een werk van 3 -4 meter hoog en zeker 8-10 meter breed. Een monniken werk. Maar ik heb gelukkig ook een werk van hem van een veld anemonen die met de grootste precisie zijn gereproduceerd. Zijn passie voor amateurtoneel leidde na zijn eigen carrière als speler, tot het oprichten van een eigen toneelgezelschap. En niet een die je overal ziet, maar een van jongeren om hen op die manier te enthousiasmeren voor zijn passie. Hij leidde een kinderclub waar wij als verplicht vrijwillige niet alleen het figuurzagen leerde, maar bovenal hoe het afgewerkt moest worden met kleur en verf.

En dan het jaarlijkse hoogtepunt tijdens Sinterklaas. Het feest werd extra opgeleukt door zijn creatieve surprises. Als kind genoot ik van zijn puzzels en bouwpakketten. Dagenlang sloot hij zich op en werkte hij aan zijn verrassingen om op de 5e december zijn soms fantastische creaties het licht te laten zien. En op de een of andere manier doet zij, zij die op duizenden kilometers van hier haar creatieve grenzen opzoekt, mij sterk denken aan hem. Het opzoeken van je grenzen en anderen proberen te stimuleren via je werk.

En hoe had het leven zoveel mooier kunnen eindigen als we een medicijn of iets anders hadden gehad om het verloren gaan van al dat moois een halt toe te roepen. Dan had ik hem wellicht niet aangetroffen met een terneergeslagen hoofd. Dan zou hij waarschijnlijk niet urenlang aan hetzelfde pluisje op zijn trui zitten pulken. Hij zou zijn vrouw herinneren als zijn geliefde en niet als verloren zuster. Wellicht was ik nooit voor hem verloren gegaan. En misschien, heel misschien had hij nog iets moois gemaakt om deze wereld verder te verrijken. Ik mis hem. En in deze tijd van binnenblijven denk ik veel aan hem. Gelukkig gaat niet alles verloren. De gen van iets mooi maken is in elk geval doorgeven aan de volgende generatie en de generatie daarna.

Niet zolang geleden werd er veel geld gepompt in het vinden van een medicijn tegen Alzheimer. Er waren hoopvolle onderzoeken en de industrie was geïnteresseerd. Nu de resultaten uitblijven of zijn geëindigd in een dood spoor, drogen deze bronnen snel op en lijkt genezing nog ver weg. Dat is spijtig en frustrerend. Ons welzijn wordt afgezet tegen de economische voordelen of nadelen. Gelukkig gaf de minister-president aan dat je in een illusie leeft als je denkt dat de wereld er net zo uit zal gaan zien als voor de corona crisis. Ik hoor daarin, dat er meer geld naar de zorg zal gaan.

Ik kan alleen maar hopen dat mij deze verschrikkelijke ziekte bespaard blijft. Of ik hoop dat er tegen die tijd wel wat is gevonden om het in elk geval te stoppen. Tot die tijd hou ik me maar bezig met hersenspelletjes, blijf ik goed bewegen en geniet ik van mijn eigen creatieve uitspattingen. Ik geniet van de familie en de dingen die zij maken. Het helpt mij de fantastische dingen herinneren die mijn vader deed. Het helpt mij herinneren dat ik een fantastische vader had.

TU DELFT ONTWIKKELD DRAADLOZE STROOM

DELFT – De technische universiteit van Delft heeft een nieuwe technologie ontwikkeld. Daarbij is de mogelijkheid ontstaan om stroom via een draadloze verbinding over te brengen. Volgende week vrijdag wordt het onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift Science.

“Natuurlijk zijn we dolgelukkig maar we moeten de verwachtingen ook een beetje temperen” zegt student de Hoop. “Het staat nog in de kinderschoenen en er zijn nog wel wat hobbels te nemen” vervolgt hij. De studenten hebben met een team van 12 mensen aan het project gewerkt dat onder leiding staat van Prof. Dr. van Spanningen.

Volgens van Spanningen zal dit een doorbraak betekenen van ongekende orde. “Denk maar aan al die toepassingen en dat je geen snoertje of kabels nodig hebt.” Hij is buitengewoon trots op zijn studenten en vooral blij dat zijn universiteit het is gelukt om dit als eerste in de wereld te bewerkstelligen. Prof. van Spanningen heeft jarenlang onderzoek gedaan in China en heeft een significante bijdrage geleverd aan het huidige 5G netwerk dat nu langzaam wordt uitgerold.

Op de vraag hoe het nu precies werkt is van Spanningen een beetje terughoudend. Hij is niet zeker of hij de techniek in een paar zinnen kan duidelijk maken. Na enig aandringen doet hij een poging. “In basis werkt het zoals het mobiele netwerk 5G” begint hij. “Daarbij wordt gebruik gemaakt van fotonica. Een techniek waarbij data met behulp van lichtdeeltjes wordt uitgewisseld. Supersnel en heel betrouwbaar. Om het simpel te houden, zijn we er nu in geslaagd om die data als het ware te vervangen door elektronen. Echter een lading versturen dat gaat niet. Via een ingenieus versleutel mechanisme aan de zendende kant en aan de ontvangende, wordt een soort conversie gedaan waardoor de pakketjes neutraal verzonden kunnen worden om vervolgens weer te worden omgezet in geladen deeltjes. Deze kan vervolgens gebruikt worden om dus stroom te leveren.”

Evenals bij 5G, heeft het transport een hoge frequentie nodig. Bij de mobiele telefonie is dat 3,5Ghz. Voor deze technologie is het dubbele nodig. Dat brengt ook meteen het grootste nadeel in beeld. Hoe hoger de frequentie, hoe korter de afstand. “We hebben nu stroom over een afstand van 6 meter weten over te brengen” meldt van Spanningen. We denken dit op korte termijn naar meer dan 100 meter te krijgen. Echter de grootste uitdaging zit wel in de frequentie. “Die kost nu meer aan energie dan het oplevert” gaat van Spanningen verder. Maar ook daar is hij voor de toekomst hoopvol gestemd.

Wanneer deze technologie beschikbaar komt voor de consument is nog zeer onduidelijk. “Natuurlijk moeten de afstand, frequentie en het energie verbruik nog optimaliseren. Daarna hebben we nog onderzoek nodig of 7Ghz de gezondheid niet schaadt. Alles bij elkaar nogal wat zaken die opgelost moeten worden. Maar we kunnen het” benadrukt van Spanningen.

VLIELAND KRIJGT FIETSTUNNEL

OOST-VLIELAND – Het kabinet heeft besloten om een investering te doen van maar liefst € 50 miljoen om Vlieland met het vaste land te verbinden door middel van een fietstunnel. Zij komen met dit opmerkelijke besluit in het kader van het terugdringen van fijnstof. Daarnaast zullen de Waddeneilanden in de toekomst een aanzienlijke aanscherping van de milieuregels krijgen.

Het was al jaren de wens van het kabinet om de veerponten uit de vaart te halen. Vlieland zal nu het eerste veerpont vrije eiland worden. “Gezien het eiland toch al is verboden voor auto’s, was dit de meest voor de hand liggende keuze. Met het stoppen van de veerdiensten en dus geen vervuilende dieselmotoren meer op het wad, komen we tegemoet aan de toekomstige regels” aldus woordvoerder Peter Zandhaas.

De tunnel zal onder de Waddenzee door worden gegraven. Samen met een Duits bedrijf dat expertise heeft in het diep graven in zanderige bodems, heeft de gemeente de plannen ontwikkeld en aangeboden aan de regering. Die stemmen nu dus in met de tunnel en zullen zorgdragen voor de kosten.
“Voor de boringen zullen we behoorlijk diep moeten gaan” vervolgt Zandhaas. “Het eco systeem wordt daarom volledig ontzien”.  Dat de techniek bestaat, heeft zich onder andere in het Midden-Oosten bewezen waar onlangs een kamelenbaan tussen Bahrein en Saudi-Arabië is geopend.

Over hoe de fietsen van het diepste punt weer naar boven komen was Zandhaas zeer duidelijk. “Bij het omhoog gaan heeft de fietser de keuze. Hij kan inhaken in een soort skilift met zijn fiets of als hij een elektrisch aangedreven middel heeft mag hij zelf naar boven trappen”. Hoe het zit met de neerwaartse gang, komen er twee opties. Een strook waar de snelheid van 25 km/h niet mag worden overschreden en een strook waar tot maximaal 80 km/h mag worden gedaald. Voor deze laatste moeten de fietsen wel uitgerust zijn met schijfremmen of een krachtige terugtraprem.

De tunnel zal overigens niet geheel gratis zijn. Het wordt voorzien van een tolsysteem.  “Een kleine bijdrage mogen we wel vragen voor dit prachtige project” zegt Zandhaas. “Voor slechts € 1,50 per fiets mag je gebruik maken van de tunnel. Fietsen met een aanhanger komen op € 2. Bakfietsen zullen helaas worden geweerd, daar hebben we de infrastructuur niet voor” aldus de zegsman. De oplevering staat gepland voor 2026.

MAN RIJDT AL ENIGE TIJD MET CARAVAN ALS BOM

HUIZEN (N-H) – De politie van huizen heeft een man aangehouden die zijn caravan gebruikte als tankwagen. Bij de aanhouding heeft de politie 360 liter benzine en 2800 rollen toiletpapier in beslag genomen.

De politie kwam de man op het spoor omdat de autowegen meer leeg zijn dan anders. Bij de grensovergangen staan camera’s die al het verkeer dat ons land binnenkomt op beeld vastlegt. Nu het verkeer door de corona crisis met zo’n 70% is afgenomen, viel het een controleur op dat hij dezelfde caravan meerdere malen per week de grens zag oversteken. Saillant detail was dat de aanhanger wel erg diep op de weg lag.

Navraag bij de politie gaf meer duidelijkheid hoe dit heeft kunnen plaatsvinden. “Onze oplettende Giel in het controlecentrum zag hem al voor de derde keer de grens overkomen deze week” meldt woordvoerder Bikkels. “Met de nummerplaat in de hand is de bestuurder zo gevonden” gaat hij vervolgens verder. Bij de arrestatie was de man thuis bezig met het overpompen van de goedkopere benzine. “We hadden het huisnummer niet eens nodig” zei agent van der Velde. “We roken de benzinelucht al op 100 meter afstand.”

De gearresteerde man kwam op het idee dankzij zijn vrienden die in Luxemburg wonen. “Ik ga met regelmaat op visite en dan gooi ik de wagen gelijk even vol. het is namelijk een stuk goedkoper. En toen dacht ik. Waarom niet een beetje meer in wat jerrycans”. Gemiddeld nam de man voor € 100 extra mee terug maar al snel waren ook de buren in straat geïnteresseerd. Om het nog een beetje rendabel te houden, bouwde de man 4 tanks van elk 90 liter in zijn caravan. Door bij 4 verschillende pompen te tanken, bleef het onopgemerkt bij de pomphouders.

Op de vraag of hij ooit had stilgestaan wat voor gevaar het kon opleveren, haalde de man de schouders op. “Lekker belangrijk. Er is toch niks misgegaan. En met die wc-rollen erom heen kan het niet zoveel kwaad” antwoorde hij onverschillig. Bij het zien van een overvloed van wc-papier in Luxemburg nu er in Nederland sterk wordt gehamsterd, zag de man een extra buitenkansje. Hoe de man aan zoveel rollen in één keer is gekomen, daarover tast de politie nog in het duister.

RENESSE ONTDEKT GROOTSTE STRANDKUIL OOIT

Renesse – In het Zeeuwse badplaatsje Renesse is een opmerkelijke vondst gedaan. Net buiten de grenzen van de gemeente stuitte de duin- en kustlijn brigade tijdens hun controle op de grootste kuil ooit gegraven op het strand. Volgens de brigade was de kuil moeilijk waarneembaar. Een vernuftige camouflagetechniek heeft de kuil waarschijnlijk al voor maanden aan het oog onttrokken.

“Het was een beetje toeval” meldt een van controleurs. “Het zijn op de juiste plek op de juiste tijd in combinatie met de stand van de zon, heeft de kuil verraden. Opeens zagen we een vreemde schittering opdoemen uit het zand. Bij controle bleek het al snel dat het eigenlijk geen zand was” aldus de man. Nadat de camouflage verwijderd was, staarden de controleurs in een enorm gat. Volgens de brigade hebben ze in hun bestaan nog nooit zoiets gezien.

Uit nader onderzoek bleek dan ook dat dit de grootse kuil is die ooit op het strand is gevonden. Sinds 1975 houdt de brigade een logboek bij met alle gevonden kuilen. Het logboek telt nu ruim 15.000 kuilen welke zijn vastgelegd in een uitgebreid computersysteem. “In combinatie met Google maps kunnen we niet alleen de grootte maar ook de precieze locaties bijhouden. Dit met het oog op recidivisten” vertelt een deskundige. Uit de verrichte metingen kwam al snel naar voren dat dit de grootste kuil ooit was die is gevonden. Volgens ooggetuigen was het ruim genoeg om met een gezin met drie kinderen er ruimschoots in te vertoeven.

Tijdens de persconferentie werd pas echt duidelijk hoe groot de kuil was. De brigade trof onder andere 4 ligstoelen, een lounge set met 3 parasols en een mini koelkast aan die nog gedeeltelijk gevuld was met bier van het merk Krombacher. “Dit duidt op een echte Duitse kuil” gaf de persvoorlichter toe. Maar dat was nog niet alles. Een animatie die speciaal voor deze conferentie in elkaar was gezet, gaf een overzicht van een gangenstelsel die de kuil met nog drie andere kuilen verbond.

“We zijn blij dat we dit nu ontdekt hebben. Er zijn aanwijzingen dat er een start is gemaakt met een gang onder de duinen door het land in. U kunt zich voorstellen wat er dan kan gebeuren bij hoogwater” meldt de brigade vervolgens. Met het oog op het gevaar dat de kuilen met zich meebrengen, verwees de brigade naar de wet uit 2018 dat kuilen slechts 50cm diep mogen zijn.

Van wie de kuil is tast men nog in het duister. Echter, volgens de brigade is het slechts een kwestie van tijd voordat de eigenaar is opgespoord. Volgens de man die is belast met de opsporing is er namelijk naast Der Spiegel een humoristisch blad gevonden.
“Duisters maken geen grappen en houden niet van humor, dan is de persoon die we zoeken dus al snel gevonden.” Dat de kuilengraver op een flinke boete kan rekenen is wel zeker. Er bestaat zelfs een kans dat gezien de omvang van het delict, de dader een zware taakstraf krijgt opgelegd.
“We kunnen nog wel iemand gebruiken om alle kuilen weer te dichten” schertste de opsporingsbeambte.

CHINESE TOERISTEN NA 6 MAANDEN WEER BOVEN WATER

Giethoorn – Twee Chinezen die ons land bezochten en een dagje Giethoorn deden, zijn na 6 maanden weer terecht. Nadat zij een bootje hadden gehuurd leken de twee van de aardbodem verdwenen. Verhuurder Peter Ankers meldde de twee vermist toen aan het einde van de dag het bootje niet werd ingeleverd.

“De twee zagen eruit alsof ze wisten wat ze deden” begint Ankers met zijn verhaal. “Ik heb ze de complexiteit van de kanalen proberen uit te leggen maar een kaart wilde ze niet kopen”. Toen het bootje aan het einde van de dag niet terugkeerde wist Ankers direct wat er aan de hand was.

“We hebben wel meer verdwaalde Chinezen gehad. Maar die waren nooit langer dan een dag of twee spoorloos” gaat de verhuurder vervolgens verder. Maar Ankers zijn onderbuikgevoel vertelde hem direct dat er meer aan de hand was. “Ze keken zo raar uit hun ogen” zei hij. Hij schakelde direct de politie in die dezelfde avond nog met groot materieel erop uittrok.

Na een week intensief zoeken is het speurwerk 6 maanden geleden gestaakt. Giethoorn heeft meer dan 2500 kanalen en slootjes met een totale lengte van ruim 750 kilometer. “De kans dat je na een week dan nog iemand vindt in dit doolhof is zo klein dat zoeken geen zin meer heeft” meldde de toenmalige persvoorlichter Janssen van de divisie waterpolitie.

Dat de twee nu plotseling weer zijn opgedoken mag als een wonder worden beschouwd. Chow Li en zijn vrouw werden gisteravond in de voortuin van een van de bewoners gevonden. De vrouw die ze ontdekte wist gelijk wie ze waren. “Ondanks de mondkapjes zag ik het direct. Ze zagen er ondervoed en dorstig uit”. De vrouw heeft ze direct naar binnen gebracht en ze eerst een bord nasi met wat satésaus voorgezet alvorens de politie te bellen.

Op de vraag hoe de twee zich in leven wisten te houden de afgelopen 6 maanden antwoorde meneer Li dat zij wel gewend waren om van alles te eten. Maar het meeste was toch wel rauwe vis geweest omdat deze van een uitstekende kwaliteit was volgens de Li’s. Daarop viel de burgermeester hen bij door te melden dat Giethoorn het zuiverste water heeft van de omstreken.

Op de vraag of de Li’s iets hadden meegekregen van Corona uitbraak, haalden zij hun schouders op. “Wij waren in elk geval buiten” antwoorde mevrouw Li ad rem. Nu de twee weer boven water zijn is een van de grootste mysteries van Giethoorn opgelost.

Van enige angst bij de Li’s is weinig te bespeuren. “Angst is voor thuisblijvers” lacht Li van zich af. En op de vraag of zij nu naar huis gaan, wordt hard nee geschud. Zij vertrekken overmorgen richting Dordrecht waar nog een tochtje Biesbosch op ze wacht.

KNVB Virus

De KNVB is weer eens in het nieuws. En voor de zoveelste keer niet op zijn elegantst. Nadat de verantwoordelijke ministers en de premier het land nog verder op slot hebben gegooid, haasten zij zich om binnen 24 uur met een persbericht om te melden dat de voetbalcompetitie niet onder de samenscholingsregeling valt. Sterker nog. Ze komen met drie voorstellen hoe de competitie in Nederland een verder verloop zou moeten krijgen. Hoe durf je in hemelsnaam met zo’n persbericht te komen als je net iedereen vertelt dat het feestje over is voor langere tijd? Hoe durf je dit überhaupt te roepen als er nog dagelijks honderden mensen doodgaan aan een virus waar we nog niets tegen hebben?

Het getuigt wederom van niet veel charme en intelligentie. Nu had ik me de laatste dagen al op zitten winden over de sportwereld en het wel of niet doorgaan van de Olympische Spelen, maar dat is nu gelukkig beslecht.  Wat schept echter mijn verbazing? Er waart nog een virus rond en wel bij de KNVB, zij doen er doodleuk een schepje bovenop. Dat bij de bestuurders al jaren de draadjes verkeerd zijn verbonden blijkt wel uit de ‘apengeluiden’ aanpak. Maar nu is er nog een virus dat het denkvermogen van de KNVB nog verder aantast wat het instituut haast tot hersenloos degradeert. Natuurlijk worden de oerwoudgeluiden door hen krachtig afgewezen en buitelen ze over elkaar heen om zich te distantiëren van dit mongoloïde gedrag. Maar wat is er nu na al die grootspraak helemaal veranderd? Weken nadat eindelijk een gekleurde speler het veld af wilde, klonken de geluiden nog steeds en wellicht nog harder dan voorheen. Het geteisem zit nog steeds op de tribune en de KNVB haalt zijn schouders op en kijkt de andere kant op. Ze hebben gewoon weg niet het vermogen om een oplossing te bedenken. En als ze die hebben dan durven ze niet.

Gelukkig zijn er ook echte sportmensen die met hun hart spreken. Zij die hardop zeggen dat het nu geen tijd is om het woord voetbal in de mond te nemen zijn te prijzen. En zij die daarbovenop deze crisis met welke middelen dan ook proberen het hoofd te bieden, verdienen een standbeeld. Maar die geile ouwe mannetjes die denken dat ze managers zijn vergaderen over het belang van de Nederlandse competitie in plaats van het komen tot een stukje  maatschappelijke verantwoordelijkheid. Ik denk dat het testosteron hen ook de oren uitkomt en mede daarom met dit soort onnodig en irritant nieuws komen. Per slot zitten zij nu ook de hele dag bij moeder thuis en kunnen ze niet op hun verwenreisjes naar de verwenmeisjes. KNVB, ga je schamen.

Ik ben het eens met minister Grappenhuis als hij zegt “Ik zeg het keihard, je bent een aso” als hij doelt op groepen die toch tegen alles in feestjes en partijtjes blijven organiseren. Ik zeg daarom ook, KNVB: Je bent een aso.

Wat kan mij die Mickie Mouse competitie op dit moment schelen? Ook ik ben een liefhebber van het spelletje maar nu even niet. En wat doe je de clubs aan met hun spelers, staf en alles wat erom heen hangt. Je speelt dan wel zonder publiek, maar dat is dan ook alleen maar om nog wat tv-rechtengeld binnen te harken. Bang voor de anderhalve meter regel? Een wedstrijd waar je geen tackle meer kan uitvoeren wordt wel heel erg saai. Daarom stel je voor om alle wedstrijden dan maar af te ronden voor 30 juni. Dat kan nu omdat de EK toch niet doorgaat. Een tweede optie zou zijn dat je na 30 juni nog voetbalt. Maar dan heb je toestemming van papa UEFA nodig en dat zal wel niet gaan lukken. Want als alles dadelijk weer mag, dan zal het nieuwe seizoen gewoon op tijd beginnen. En dan past dit idee  niet meer in de internationale kalender.

De laatste optie is, om het maar voor gezien te houden voor dit seizoen. Je geeft expliciet daar geen verdere uitleg over. Omdat jullie wederom niet de ballen hebben om dit te durven. In plaats van je als grootste sportinstantie van Nederland in te zetten hoe wij allen zo goed mogelijk door deze ellende heen komen, lanceer je scenario’s die niemand op dit moment wil horen. Ik zeg het dan maar voor jullie. De competitie is al een paar weken geleden afgesloten voor het seizoen 2019-2020. Helemaal niet erg. De hele wereld bloedt en heeft wel even iets anders aan zijn hoofd. Het zou jullie sieren om alsnog een ommezwaai te maken, de boel te laten voor wat het is en je in te zetten voor het welzijn van Nederland om met een gezonde start te beginnen aan het nieuwe seizoen.

 

Corona

Het is zover. Het erfelijke materiaal dat is verpakt in een eiwitmantel staat voor de deur. Klein genoeg om via alle kieren en gaten naar binnen te komen. De kranten staan er vol mee. De televisies branden een permanent beeld van een bolletje met kroontjes in het scherm.

Iedereen heeft het over hetzelfde. Nieuws bestaat alleen nog uit de oplopende besmettingen en doden. Het Corona virus verovert de wereld in een razend tempo en de WHO heeft het nu officiëel als pandemie aangemerkt. En niet in de eerste plaats vanwege het aantal landen met een besmetting maar meer door de lakse houding van sommige landen.

Wij zijn de dans een paar keer ontsprongen. Na een heerlijke week op Tenerife brak de maandag nadat we vertrokken de epidemie uit in een hotel op vijf minuten lopen van waar wij zaten.
Net terug van een lang weekend in Madrid en de kranten stonden bol van het nieuws dat alle scholen en universiteiten op slot gaan. De deuren van de trein waren nog maar net gesloten of men kondigde extra hygiënische matregelingen aan in het Spaanse OV. Bij navraag wat dat precies inhield, kon niemand mij vertellen. Ik zag een dag later in de krant een schoonmaakmedewerker die elke avond de relingen en handgrepen met alcohol schoonmaakte. Hoe dat overdag gaat is mij nog een raadsel.
En dan nu het bericht van mijn vrouw. Op haar werk is het eerste geval van de ziekte positief getest. Ironisch genoeg op een afdeling die zich bezighoudt met risicoanalyse. En dan is het opeens heel dichtbij.

Vanaf half januari wordt het nieuws bepaalt door dit kleine eiwitbolletje. Of beter gezegd, wat dit virusje aanricht. Er gaan zelfs mensen  aan dood. Vreselijk. Maar ik hoor niemand bij een normaal griep virusje waar ook mensen aan dood gaan. Corona ofwel Covid-19 is anders. Het is een bekend virus maar nieuw bij mensen. En daarom is het nieuws. Er is nog geen resistentie en daarom is voorzichtigheid geboden.

Ik zeg met name voorzichtigheid omdat paniek zaaien en in de stress schieten naar mijn idee volkomen overbodig is. Mensen worden inderdaad ziek en dat is heel vervelend. Dat er mensen overlijden is ook zeer te betreuren maar bij een flinke griepepidemie sterven er ook zo’n half miljoen medemensen. Iets waar we nooit bij stilstaan. Van alle zieke mensen geneest een heel hoog percentage. En soms sneller dan bij een normale griep. Er zijn gevallen van mensen die positief testten en na drie dagen alweer aan het werk konden.

Toch zijn de gevolgen van dit beestje verstrekkend. Amerika sluit zijn grenzen en in Europa zit Italië volkomen op slot. Bij ons sluiten we de provincie Brabant en zal de XTC-productie een gevoelige dreun krijgen. Hoewel, een beetje zichzelf respecterend evenement is uitgesteld of helemaal afgelast. Daarmee wordt wellicht een pillenoverschot tegen dumpprijzen voorkomen. De KLM lees ik, kan een langdurige crisis niet aan. De Fransen gaan hier garen bij spinnen. Je zult zien dat de blauwe luchtvloot nog voor het einde van dit jaar volkomen zal zijn ingelijfd.

Ik ben nog niet ziek maar het is een kwestie van tijd. Ik let goed op, was mijn handjes op tijd maar dit beestje is al niet meer te stoppen. De WHO heeft gelijk. De lakse aanpak van Italië in het bestrijden van de verspreiding, doet het land nu in een isolement dompelen. Hetzelfde geldt voor landen als Iran. Een zieke minister die de aanpak en maatregelen over de toehoorders staat uit te proesten, daar mag je niet te veel van verwachten.
Daarbij komt dat in veel gevallen de volksgezondheid en het economisch belang, nog steeds op een weegschaal wordt gelegd. Een zinloze weging omdat de uitkomst maar al te vaak vaststaat. Niet altijd een goede keus. De zogenaamde preventie wordt daarom al snel een scenario van damage control. Helaas te laat waardoor we alsnog vol in het rood in een diepe recessie duiken.

Maar laten we ook niet al te dramatisch doen. Ja, we zullen met miljoenen ziek worden. Maar het heeft ook zijn positieve kanten. Het ziekbed lijkt vooralsnog kort. De meeste mensen worden verzocht lekker te gaan telewerken (nu kan het dus wel) waardoor er geen files meer staan. En met de lage benzineprijs, wordt autorijden weer aantrekkelijk. Geen besmette treinen of bussen, nee lekker scheuren met je autootje want het kan weer. Een volle tank voor nog geen honderd euro en knallen. Hoe lang is dat geleden? Het voelt heerlijk, echt waar. Lekker scheuren en niemand die je in de weg zit. En met zo’n goedkoop Brabants pilletje op, wordt het net of je een F1 piloot bent. Zo heeft elk nadeel ook zijn voordeel.

Altijd

Een fiets tegen de muur
Bladeren vallen
Ik zie je lichaam voor me
Prachtig en volmaakt

Ik treed in je stappen
Voet voor voet
De wind golft je haar
Heupen wiegen zacht

Je bent mijn alles
Voor altijd en eeuwig
Je bent alles wat ik maar wensen kan

Jouw blik op een foto
Van ‘de grote’ dag
Een traan vloeit
Een bloedend hart

Ik reik je mijn doorzichtige hand
Die langzaam vervaagd
Al zwevend besef ik
Hoe koud ik ben

Je was mijn alles
Voor altijd en eeuwig
Je bent alles wat ik ooit wensen kon

LYCRAMAN

Inzending zomerschrijfwedstrijd Het korte Verhaal Augustus 2020

De wind stond vol in het gezicht. Met een uiterste krachtsinspanning ramde hij op de pedalen en vocht zich zo een weg door de aanwakkerende storm. Hij had zich voorgenomen om te rijden tot je scheelziet. Of zoals hij zich de woorden van Knetemann herinnerde: Gaan met het hol open.

Het weer zou omslaan. De verzengende hitte zou plaats gaan maken voor wat koeler weer. Dat wist hij van tevoren. Maar dat het met zoveel wind gepaard zou gaan, was een vieze tegenvaller. Hij had een maatje nodig om een volledige uitputting te voorkomen. Opnieuw dook hij diep in de beugels. Ver voorover om maar zo weinig mogelijk wind te pakken. Zijn gezette buik vond een rustplaats op zijn gebogen stang. Ze roepen wel eens het snot voor je ogen rijden. Wel bij hem liep het met stralen uit zijn neus. Met een handig gebaar en een krachtige push, werd het linker kanaal geschoond om hetzelfde ritueel te herhalen voor de rechterkant.

‘Bedankt’ hoorde hij schuin achter zich. Een wieltjeszuiger haalde hem langzaam in. Hij wilde eerst nog wat terugroepen maar besefte dat dit zijn redding was. Het waren er meer. Binnen de kortste keren zat hij in een zetel achter wel zeker een man of tien. Het tempo lag hoog maar de zuigende werking van het kleine peloton voor hem, was voldoende om aan te kunnen pikken. Langzaam hervond hij zijn adem en tufte het overtollige slijm de berm in.

Als een stel losgeslagen stieren bestormden ze de fietspaden waarbij ze lustig hun aerosol deeltjes doorgaven aan hen die erachter zaten. De prijs van uit te wind rijden is soms hoog. Bij elk naderend stoplicht werd er gejoeld en geschreeuwd om maar niet te hoeven inzakken op het tempo. Lycra maakt je onoverwinnelijk. Als een sliert kleurrijke gevulde condooms bevechten zij zich een plek op de openbare weg. Lycra is oppermachtig. Hij voelde zich heer en meester. Ook toen hij bijna een vrouw van in de tachtig bijna van haar sokken reed. En ondanks een scheldkanonnade van haar kleinzoon, trof hij geen blaam. Lycra is namelijk onaantastbaar en geeft je recht op alles.

De groep draaide het dorp uit. Dit keer stond de wind op de kant en als een stel professionals vormde zich een waaier. Het ging al snel niet goed. Hij miste het laatste wiel en vormde zo zijn eigen mongolenwaaier. Hij had de slag gemist. Snel verdween de groep voor hem. Zijn dijen deden pijn en een lichter verzet was onvermijdelijk. Stoempen had geen zin meer. De pijp was leeg.

Vermoeid stapte hij af en plaatste zijn ros in de daarvoor speciaal ontworpen stalling. Nog een flinke teug uit zijn bidon en de rit zat erop. Ontdaan van zijn Lycrapak sloeg hij de striemen op zijn rode huid gade. Lycra kleed je af. Het pak ging in de was. Het zat vol met slijmspatten die niet van hem waren. Morgen maar even een testje doen.    

Deze vertelling is bekroond als weekwinaar in de schrijfwedstrijd
Het Korte Verhaal   
https://kortverhaal.info/?p=3924

Delen