Ik zag de demonstratie
Van de vermoorde prenten
Opdat wij nooit de les zullen vergeten
Die nu is verankerd in de met bloed doordrongen zand.
De geschiedenis is nooit geschreven
Door hen die werden vermoord
Slechts de verslagenen zijn de getuigen
Die het op pennen voor ons collectieve verstand.

Met elke nieuwe generatie die komt
Voegen we nieuwe herinneringen toe
Steeds weer dezelfde demonstraties
Die ons gebrek toont niet te leren van ons verleden.
We leven in een tijd van dromers
Waarin Opperwezens vechten voor de vrede
Is er nog een toekomst te plannen
Waarin de kinderen nog de waarheid zullen ontleden.

Lessen uit het verleden verdwijnen
Als herfstbladeren die vallen van een boom
Onderworpen aan dat proces
Vrees ik soms naar de toekomst uit te zien.
Hoop doet leven dus dat is wat ik doe
In vrijheid met pen en woord
En al weet ik soms niet wie we zijn
De herinnering zal mij ooit helpen zien.