Tag archieven: Zorg

Seniorentrots

Nog niet zo lang geleden meldden de kranten vol trots een precisielanding op een komeet. Na een paar jaar onderweg te zijn geweest lukte het ons op een bewegend object een klein laboratorium een zachte landing te laten maken. Inderdaad iets om trots op te zijn.

Wetenschappers zijn er in geslaagd een spinaziesoort te ontwikkelen die explosieven of bommen kan ontdekken. Vol trots doen zij melding van de nanotechnologie die is gebruikt om het plantje te voorzien van een ingebouwd waarschuwingssysteem. Een technologische ontwikkeling die zijn weerga niet kent. Dat ik straks op de luchthaven niet meer vriendelijk word begroet door een getrainde labrador neem ik maar op de koop toe. Toch zal ik raar opkijken als de luchthavenpolitie mij voortaan benaderd met een kluitje spinazie. Of dat ik door een veiligheidspoortje moet dat is bekleed met spinazieplantjes. Maar chapeau, ere wie ere toekomt, het is een prachtig kunstje wetenschap en daar mag je trots op zijn.

Tesla lanceerde afgelopen week vol trots een zonnecel die daadwerkelijk op een dakpan lijkt. Steviger dan de oude pan en bovendien met een hoog rendement. Geen afschuwelijke panelen meer die hele wijken ontsieren, maar een tegel in de vorm van een pan. Daarbij geven zij aan dat dit model zeker niet duurder hoeft te zijn de hedendaagse zonnepanelen. Er wordt zelfs gewerkt aan een tegel die nog meer energie absorbeert waardoor het rendement nog hoger wordt. Ik zou zeggen, massaal plaatsen. Of de energieproducenten daarvan blij worden is maar de vraag. Maar iets om trots op te zijn. Een forse stap in duurzaamheid. Ze volgen het nieuws waarschijnlijk met angstzweet in hun bilnaad.

Over bilnaad gesproken, een verpleeghuis in Hellevoetsluis meldt vol trots dat zij een oplossing hebben voor hun demente patiënten. Hen wordt een plascontract aangeboden waarmee ze drie keer per dag naar het toilet mogen. Dit in navolging van de negatieve publiciteit dat deze mensen al jarenlang hun luiers volpoepen en laten overlopen van de urine. Niet echt iets om trots op te zijn. We herinneren ons vast het gevalletje nog wel waarbij de staatssecretaris openlijk werd beschuldigd van stinkende ruimtes omdat de urine langs de benen omlaag liep. En of je het nu wetenschappelijk benaderd door te beweren dat het lang ophouden van de plas ongezond is, of dat je vanuit je sociale gevoel dit sowieso belachelijk vindt, het is meer dan een grote schande dat dit zich afspeelt anno 2016.

De gezondheidszorg in Nederland is ziek, doodziek zelfs. Daarmee doel ik niet op de nog aanwezige welwillenden op de werkvloer. Nee, de problemen zitten in het systeem dat simpelweg niet meer past en functioneert. En dat is zeker niet iets om trots op te zijn. Het systeem waar zorgverzekeraars de dienst uitmaken past niet meer in deze tijd. Zij doen u geloven van wel met het aan en uit zetten van zorg. Zij wekken een gevoel van vrijheid in keuze maar dit is slechts schijn gezien zij allen een wettelijke basis moeten bieden.

Een zorgverzekeraar opereert als vereniging of coöperatie. Om klanten te krijgen moeten zij reclame maken. Om reclame te maken hebben zij mensen in dienst met aan het hoofd daarvan bestuurders. Hoe vaak lezen we niet van wantoestanden van deze laatste groep in het bijzonder. Al deze zaken kost geld. Geld wat niet naar de zorg gaat. Minder dan 45 procent van uw premie gaat daadwerkelijk naar de zorg. Het is dus niet de zorg die duur is maar de zorgstelsel!

We leven dadelijk in een maatschappij waar we omringd zijn met nanotechnologie. We gebruiken producten uit de ruimtevaart om veiliger te leven en ons te voorzien van allerlei luxe. Ook weten we eindelijk de consumptie van fossiele grondstoffen te beperken. En zij, zij die dit alles hebben mogelijk gemaakt laten we barsten. Zij kunnen nog slechts de boel onderschijten en bevuilen.

Zorgelijk

Nu de dieseltjes uit Wolfsburg in de ban worden gedaan, ziet Longarts Pauline Dekker gelijk kans om de uitstoot van schadelijke stoffen nog verder te beperken. Ze pleit voor een rookverbod vanuit de werkgever. Daarbij deponeert zij de stelling dat die werkgever zijn zorgplicht ontloopt als de goegemeente maar voor de deur blijft staan paffen. Een goed plan maar vooral een nobel streven als je bedenkt dat één van die werkgevers dus al jaren knoeit met die zorgplicht. Zij ontwikkelt namelijk in het geniep een slim software programmaatje om alle testinstituten om de tuin te leiden. De uitstoot lijkt daardoor minder als het karretje getest wordt. Daardoor kan het goedkoper op de markt worden gebracht en dat vinden de managers fijn want dat brengt een eindejaarsbonus met zich mee. Deze stupide subsidieregels werken fraude nou eenmaal in de hand. Het geeft de producenten de vrije hand om te pochen dat ze beter en schoner zijn en de consument laat weer met zich sollen. Dat de Wolfsburgertjes de enigen zouden zijn is natuurlijk een illusie, we weten natuurlijk al jaren dat er flink gesjoemeld wordt met testen. Recentelijk meldden we nog vrolijk dat één van de grootse producenten van kijkschermen, verslavend veel meer energie verbruiken dan opgegeven. Maar gezien de belangen of soms de politieke verwevenheid, doen we daar geen moer aan.

imageWaarom is de impact bij ‘das Auto’ wel zo heftig? Je zou haast meegaan in complot denken dat de ruzie die toch al in het bestuur van de Volkswagen groep bestond, nu is beslecht in het voordeel van Porsche; de grootaandeelhouder die CEO Winterkorn al langere tijd wilde wippen. Je zou haast gaan vermoeden dat er bewust is gelekt en vooral groot is gemaakt om de topman dat extra zetje te geven. Winterkorn zal er geen zuchtje minder door uitstoten overigens, met 28 miljoen als opstap bonus kan hij zich een luxe super vervuilende bolide veroorloven.

Iets wat voormalig bestuurder Marion Duvivier zeker ook kan doen. De zorgplicht die zij had lag in de thuiszorg. Daar waar de zorg op alle flanken wordt uitgekleed en waar verpleegsters zo langzamerhand niet meer weten hoe ze van een schamel loontje moeten rondkomen. Daar waar die behoeftige bejaarde al maanden zich vervuild achter de ramen en tuurt wanneer nou eindelijk de hulp komt, daar keert deze dame maar even liefst 1 miljoen aan dividend aan haarzelf uit. Iets wat haar jaarsalaris op iets meer dan € 400.000 brengt over een periode van drie jaar. Wellicht dat we nu naast de Balkenende norm ook de Rutte norm hiermee hebben gedefinieerd. Zij is nu opgestapt vanwege tal van bedreigingen waaronder serieuze doodsbedreigingen.

Vreemd dat de woede van de Volkswagen rijder zich niet uit in dit soort uitwassen. Zij volgen de weg van het recht en leggen de ene miljoenen claim na de andere neer. Toch iets anders dan dreigen en eieren gooien. Maar dat komt wellicht omdat de uitgeklede zorgbehoevende al lang geen auto meer kan rijden.

Gelukkig mogen onze Oost-Europese bestuurders nog gewoon een tijdje in hun oude dieseltjes en aftandse vrachtwagens onze longen blijven verpesten. Deze snelheidsovertreders, dus extra uitstoters, krijgen vrij baan van het ministerie. Hun boetes worden klakkeloos vernietigd omdat de claims van de overtredingen niet of nauwelijks zijn te verhalen. Met die wetenschap worden de westerse snelwegen dus al snel een racebaan. De echte uitdaging ligt natuurlijk op de gelimiteerde A2 tussen Utrecht en Amsterdam waar iedereen maar wat graag een keer over het brede asfalt heen wil scheuren al was het maar uit frustratie.

Pauline Dekker heeft natuurlijk wel een punt. Maar die zou voor meer discussie en ophef zorgen als we het niet over de zorgplicht van de werkgever zouden hebben maar over imago schade. Volkswagen balanceert op nu op het randje van de afgrond mede doordat het behoorlijke imago problemen heeft opgelopen. Zij stonden voor degelijk en betrouwbaar. De zorg in Nederland heeft al zoveel imago schade opgelopen door tal van zakkenvullers, dat niemand nog iets gelooft van wat zich daar afspeelt.

Daar waar al die paffende medewerkers nu verbannen zijn naar tochtige hoekjes vlak naast de ingang van elk bedrijf, daar ligt de sleutel tot banning. Je bedrijf of product associëren met stinkende viespeuken is namelijk wat niemand wil.

imageJe imago gaat goed naar de haaien als je bij binnenkomst of het verlaten van het pand, worstelend door een muur van stinkende tweedehands walmen moet zien te komen. Daarbij opletten dat je niet half je nek breekt over de lading uitgetrapte peuken. Om vervolgens thuis te moeten uitleggen dat je toch gestopt was met roken. Als we die kaart nou eens zouden spelen dan komt die zogenaamde zorgplicht heel snel.

Het enige wat ik me afvraag in deze is, of Pauline niet zelf ook toevallig een Wolfsburgs dieseltje rijdt?