Taal

Vrienden. Iedereen heeft ze. Comment-Of-hola-Friend-
Grote vrienden, dikke vrienden, vakantievrienden, diegenen waar je altijd mee uit eten gaat ofwel je eet vrienden.
Je kunt het zo gek niet bedenken of we hebben mensen om ons heen die we met of zonder bijvoeglijk naamwoord snel bestempelen tot vrienden.
Negentig procent zijn niet meer dan passanten in mijn optiek. Na een jaar of maximaal twee, gaan de gedachten spelen; van wat zou er toch ooit met die en die gebeurd zijn? Vluchtig en oppervlakkig gaan deze mensen, van de vakantie, een BBQ bij de buren of gewoon een gezellige praat bij de buurtsuper, weer even snel als ze gekomen zijn.

Nee, bij mij heeft het woord vriend een diepere betekenis en je komt ook niet zomaar in de Galerij der Groten voor. Daar moet je echt wel wat voor doen.
Door wind en regen bijvoorbeeld je op laten halen als je auto weer eens pech heeft.
Of als je diep in de put zit met je geliefde en hij of zij je komt helpen in het zoeken naar een oplossing. Niet die farizeeërs die je vrienden zijn in de kroeg om mee te liften op je goedgevulde portemonnee voor die avond, meer de mensen die geven om je hart en om wie jij bent en vooral niet bij je zijn voor je uiterlijk of de uiterlijk schijn die je probeert hoog te houden.

Ik heb er gelukkig een paar. Mijn Nederlandse vrienden zijn in de minderheid moet ik gelijk toegeven. Dat zijn er eigenlijk maar twee. We gaan met ze op vakantie, delen regelmatig de maaltijd en hebben het vaak over onzinnige dingen. Vallen die dan niet juist in de categorie die ik zojuist beschreef als snelle passanten? sleutelNeen, deze vrienden waren er ook toen ik diep in de put zat. Ze hebben mij al meer dan eens doen verhuizen zonder daar ook maar iets voor terug te vragen. Ik kan bij ze aankomen met alles, ze belasten met mijn problemen en nog geven ze me te eten.
Sterker nog, het vele malen aan komen lopen als een labrador zonder baas heeft zelfs een sleutel opgeleverd van hun prinsdom.

Mijn andere vrienden zijn vanwege mijn liefde voor een Spaanse schone, uit het gelijknamige land. Ze wonen al jaren in Nederland en voor zover ik kan zien doen ze dat met veel plezier. Ondanks dat dit een andere vriendschap is dan met mijn Nederlandsen, behoren ze wel degelijk in de Galerij der Groten. We kunnen lachen, genieten en de wereldproblemen oplossen onder het genot van een heerlijke borrel of tijdens een speciaal geserveerde dis. We spreken voornamelijk Engels en dat geeft wel eens hilarische momenten. Niet alles laat zich altijd even makkelijk vertalen. Om dan de juiste woorden te vinden is soms lastig maar toch ook zeer lachwekkend.

Neem bijvoorbeeld het woord gezellig. Zelfs Barack Obama gebruikte het in zijn dankwoord tijdens zijn bezoek aan het Rijksmuseum. De internationale pers heeft tot diep in de nacht zitten zoeken naar vertalingen of een of ander substituut maar gaven het uiteindelijk op en deden net als ik; het woord overnemen zoals het is en dan maar schuin afdrukken. Een ander woord dat zich niet laat vertalen is apartheid. Hier gebeurt min of meer hetzelfde in de wereld. Iedereen kent nu het woord maar als je vraagt het te ontleden, dan komt men vaak niet verder dan dat het ooit uit het Nederlands afkomstig was.

Terug naar mijn Spaanse vrienden. Schatten zijn het. Maar een goede conversatie met ze opzetten in onze taal, ook na meer dan tien jaar in Nederland te zijn is erg lastig. Ik heb daarom maar een zes woorden woordenboek voor ze gemaakt waarin ze elke conversatie met welke Nederlander dan ook, aankunnen. Natuurlijk beheersen zij de schuttingtaal die net als wij als eerste beheersen als we naar het buitenland gaan. Ik ben ooit eens met een schoolvriend naar Spanje geweest en nog voordat we de grens over waren was zijn eerste zin Spaans al vloeiend door de bus gegalmd. Toen ik vroeg wat ‘Hijo de puta’ betekende haalde hij zijn schouders op. Het was Spaans en zijn kornuiten in het F-vak zongen het in elke zondag weer als de scheidsrechter het veld opkwam.

Nederlands is een lastige taal voor buitenlanders. Velen klagen over de harde klank met als topper de keel schrapende ‘G’. Maar als ik goed naar onze Spaanse vrienden luister dan beheersen zij deze klank juist heel goed. Menige zin bevat een woord wat ik niet zal herhalen maar overduidelijk met een ‘G’ begint qua klank. Dus daar kan het niet in zitten. Het zal wel de  botsing tussen het Latijn met het Germaans. Mijn zes woordenboek brengt ze uitkomst. Ze hebben er al erg veel conversaties met onze medelanders meegevoerd.
Ik ken zelfs een stel die een drie weken durende vakantie vol gekletst hebben met deze zes woorden. Niemand had door dat zij eigenlijk geen ander woord spraken dan deze zes.

WBDan de zes krachtigste woorden waar Nederlanders helemaal gek van zijn.
Naast Gezellig, die met stip op de eerste plaatst staat, neemt het woord mooi en prachtig respectievelijk de tweede en derde plaats in. Kort gevolgd door het woord leuk.
Dat dit woord niet hoger in de lijst staat is vooral te wijten aan de ‘eu’ combinatie die mijn Spaanse vrienden niet kennen. Helaas valt men dan terug op de regels van de eigen taal en spreekt men het uit zoals je schrijft. Dan krijg je dus een soort ‘lee-oek’.

Om ook tijdens een maaltijd een stevig verhaal  te kunnen ondersteunen zijn de woorden lekker en graag aan het woordenboek toegevoegd.  Dit natuurlijk naast de alom bekende ja en nee die men zo vaak hoort bij welke klantenservice dan ook, dat het met die woorden wel gebeiteld zit.

In elke willekeurige volgorde van deze zes woorden is men in staat gebleken om met Nederlanders een volledig gesprek te kunnen voeren. Ik moet toegeven dat het op een camping iets makkelijker gaat dan met een groepsreis en weer iets  lastiger bij een sterk gemêleerd diner. Toch hebben mijn cursisten zich kranig geweerd op alle vlakken.  Er viel geen conversatie echt stil. Er kwam slechts een in de problemen toen haar gevraagd werd hoe ze het nou vond na al die jaren in Nederland. Ze redde zich door eens heerlijk aan haar wijn te nippen en te antwoorden:  ‘Lekker?’

Nee, mijn vrienden redden zich wel. En met dit woordenboek op zak zijn ze gelijk van alle markten thuis. Ik hou van mijn vrienden. Zowel mijn Nederlandse als mijn anderstalige vrienden. Dat komt omdat ze interesse tonen in wie ik ben en wat ik doe. Dat waardeer en respecteer ik enorm. Daardoor staat er altijd een deur voor ze open. Voor hen die bij mij in de Galerij der Groten komen. En speciaal voor mijn Spaanse vrienden dit stukje tekst voor de oefening. Maar het mag ook als prachtig mooi afgedaan worden hoor. Ik heb namelijk opnieuw een sleutel gekregen. Dit keer gaan we naar Barcelona.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.