Max

Zelden heb ik iemand zo zien genieten van zijn sport. Het is een prachtige zondag in oktober. De sfeer in het kamp is voortreffelijk. En met een nieuw lucratief contract op zak, was de week in de aanloop naar grand prix van Amerika in Austin er eentje die niet meer stuk kon. Max presteert op dit moment na al zijn tegenslag weer als een Hollandse leeuw.

En brullen kan hij. Niet alleen maakt zijn bolide een brullende indruk, Max zijn mondje is inmiddels ook gegroeid en brult haast net zo hard. Het was een weekend om nooit te vergeten. De gevechten, de tegenslagen maar vooral het inhaalvermogen en de wijze waarop, zal nog lang in ieders geheugen staan. De miljoenen hits op Youtube na de klasse inhaal actie op Kimi’s Ferrari zal de geschiedenis ingaan als zeldzaam mooi.

De kwalificatie’s waren al goed. Maar niet goed genoeg voor de jongste winnaar van een grand prix. De straf die hij kreeg voor het vervangen van diverse elementen aan zijn racemonster deerde hem niet. Het zelfvertrouwen om te gaan vlammen was meer dan ooit aanwezig. Het circuit ligt hem. Hij is de beste en hij weet dat. De straf neemt hij voor lief.

Tijdens de presentatie van de coureurs, zoals alleen de Amerikanen dat kunnen, bleek al wat Max van plan was. Na zijn aankondiging dat hij de oorzaak is van de oranje gekleurde tribunes, duwde een malloot een microfoon onder zijn grote lippen. Een voor de hand liggende vraag werd gepareerd met een voor de hand liggend antwoord. Wat te doen nu hij vijftien plaatsen was teruggezet.
‘Een mooie plek om in te gaan halen. Daar ben ik goed in en daar heb ik zin in’ klonk het vastberaden.

Op het terreintje waar de renners werden gepresenteerd, zien honderdmiljoen mensen hoe de jonge leeuw zijn vuisten balt en zijn teamgenoot aanspoort. Hij is iets van plan. Ze zullen weten dat hij hier is. Na het gejatte Indianapolis ‘Drivers start your engines’ gaat de race na een clowneske show dan eindelijk van start. Vettel laat direct weten het kampioenschap niet cadeau te willen geven aan Hamilton. In de eerste bocht perst de Ferrari coureur nog iets extra’s uit zijn V6, zodat Hamilton verder moet als tweede. Vettel ligt op kop en Max, die heeft bij de eerste bocht al een paar plekken winst.

Max kan circuits lezen als geen ander. Als een ballerina danst hij door elke bocht, rubber en asfalt sparend. Niemand doet het bochtenwerk zo efficiënt als hij en haalt zo secondes terug op zijn concurrenten. In combinatie met het vermogen van de auto, komt hij al snel op P5. Het is de teambaas van Red Bull die in zijn oortje tettert wat we allemaal graag willen horen. ‘We are back in business’’.
Vettel kan zijn P1 niet houden en met een mooie passeeractie van Hamilton lijkt de race gelopen. Commentatoren hebben geen oog meer voor de leiders en spreken alleen maar over andere gevechten. Maar met name is men enthousiast over de vliegende Hollander. Een staaltje rijvaardigheid wat demonstratief op het hete asfalt van Austin wordt neergelegd. Elf plekken winst in korte tijd, dat moet wel iets bijzonders zijn.

Het wordt nog mooier. Tijdens de bandenwissels komt Max zelfs aan de leiding te rijden. Hij wisselde als een van de laatste. Later zou blijken dat het een uitgekiende strategie was, die net als bij Vettel goed uitpakte. De beste vier lopen ver uit op het pak. Iets wat we hele seizoen al zien.

Op zestien rondjes voor het einde gaan zowel Vettel als Max naar binnen. Ze gooien nog een keer de supersofts onder hun bolide om maximaal te profiteren van grip. Voor Vettel een laatste strohalm, voor Max een slimme zet om zo hoog mogelijk te eindigen. Vettel heeft de hulp van Kimi nodig om tweede te worden. De strijd om de derde plaats gaat dus tussen de ijzige Fin en hij die wil brullen. Max nadert Kimi een paar keer tot binnen de seconde maar weet hem niet te verschalken. Dan breekt de laatste ronde aan. Met het zweet tussen de billen kijkt niemand meer naar de leiders. Het gaat nu om plaats drie. In het oor van Max klinkt dat hij slechts één kans heeft. Slechts een luttele seconde die uitmaakt wie er mee het podium op mag. We zijn in de voorlaatste bochten. Max dringt aan en demonstreert zijn stuurmanskunst als geen ander. Nog twee bochten. Kimi gaat enigszins wijd en Max duikt in een miniem gaatje. Met zijn supergrip kan hij meer snelheid ontwikkelen in de binnenbocht dan Kimi. Bij het uitkomen van de bocht ziet de Ferrari coureur slechts de achtervleugel van de ontketende Max bij hem weglopen.

Max finisht als derde. Een sportman in hart en nieren, blij als hij is met zijn derde plek. Hij juicht, hij krijgt felicitaties en complimenten. ‘Max you are amazing’ klinkt het over de boordradio. Hij gilt van vreugde en antwoord dat hij van de laatste actie wel heel erg genoten had. Dat is wat een echte sportman tekent. De vreugde is echter van korte duur.

Max krijgt van de Marshalls vijf seconden penalty en verliest zijn derde stek. Hij is zich al aan het opfrissen om op het podium te verschijnen als het nieuws komt. Wederom zijn het de grijze heren die een racetalent proberen te ontmoedigen en geven hem een straf. Straf omdat hij moed toont, op een manier racet die we al een decennia niet meer hebben gezien en straf omdat hij met vier wielen off track was gegaan.

De curbstones en het grid daarnaast was voor minder dan een seconde zijn track en hij heeft daar volgens de officials voordeel uitgehaald. En dat mag niet. Herhalingen moeten het bewijzen en inderdaad gaat hij onder druk van Kimi iets te ver naar binnen. Het is jammer voor de sport dat het zo’n gevolg moet krijgen, maar regels zijn er ook om nageleefd te worden. Het passeermoment heeft plaatsgevonden, was prachtig en spectaculair tegelijk. De  “ballerino” heeft een staaltje choreografie laten zien om van te smullen.

Als troost is Max de coureur van de dag. Toch nog waardering voor de manier waarop hij zijn tegenstanders te kakken zet. Max noemde de Marshall een mongool. Ik laat in het midden of dat juist is. Dat we hier met een kampioen te maken hebben is nu wel zeker, de vraag is alleen hoe lang we van hem mogen genieten. Niemand kan aan deze leeuw tippen. Alleen een opgedroogde Marshall kan hem nog stoppen.

Chihuahuapoep

Ik las het en dacht wat een een prachtig scrabble woord. Met een beetje uitkienen kun je voor de letter ‘U’ twee keer de letterwaarde scoren met daarnaast ook nog eens 2 maal de 3x woordwaarde. Dat loopt al snel over de honderd punten, een monsterscore die niet meer valt in te halen. Het is niet alleen een mooi woord, het is blijkbaar ook een nieuwe sport onder  een stel bejaarde mensen in Breda. Zo moest de politierechter zich buigen over een zaak tussen twee gepensioneerden waarbij één van hen, die drie hondjes heeft, zich moest verantwoorden naar de aanklagende partij.

Een duidelijk gevalletje van een waggelende tante die vond dat ze niet voldoende ruimte kreeg op haar slingerende pad. Je ziet ze wel vaker in het wild. Van die volgevreten senioren die denken dat de stoep of pad waar ze zich op bevinden van hen alleen is. Nu gaf ik haar eerst nog het voordeel van de twijfel maar nadat ik las dat het voorval zich voordeed om een blokkerende Chihuahua, was lachgas niet meer nodig. Het kan natuurlijk zijn dat de stoep erg smal was, maar wie Breda kent weet wel beter. Je kunt je weg dus niet vervolgen omdat er een Chihuahua in de weg staat? Dan heb je wel lef en een heleboel snot in je neus.

Het geriatrische geval liet er geen twijfel over bestaan dat het haar recht en zeker ook haar pad was. De actie die volgde was drastisch. In een vloeiende beweging nam ze het diertje van ongveer 2,5 kilogram op en slingerde het in de lucht. Nu weet ik dat bejaarden, meer uit verveling dan gedreven uit iets anders, de senioren rek- en strekprogramma’s van de overjarige afstomp omroep MAX maar wat graag tot zich nemen. Misschien dat deze bejaarde dame daarnaast ook nog eens extra krachttrainingen heeft, maar we moeten de velociteit  van een object met het gewicht van twee en half pak suiker ook weer niet overdrijven. Ik bedoel ‘slingerde in de lucht’ is misschien wat overdreven. Dat het voor de gewaarwording van het beestje wellicht voelde als een wereldreis, rechtvaardigt nog niet het woord wegslingeren. Dat het opzij is gezet en wellicht met ruwe hand, was misschien een betere verwoording geweest. Dat bleek ook wel toen de vrouw voor de rechter beweerde last van reuma te hebben en dus helemaal niet kan ‘wegslingeren’. De man echter heeft bewijsmateriaal dat zij met zware brokken hout loopt te slepen en dus ook 2,5 kilo de lucht in kan lanceren.

De man met nog twee Chihuahua’s liet het er niet bij zitten. Slechts enkele minuten daarvoor was het drietal behoorlijk afgegaan. Het warme brouwsel omhult door een keurig plastic zakje, ruste nog in de man zijn hand. En zonder enige schroom smeerde hij als reactie de bruine derrie in het gezicht van mevrouw zuurpuim. De vrouw beweert met opzet, de man ontkent dat. Heerlijk dit soort gevechten.

Nu blijkt dat de twee al acht jaar niet echt lekker met elkaar omgaan. Sinds de man niet op de avances van de ouwe taart wenstte in te gaan, is het hommeles. Ik geef hem groot gelijk. Als je als oudere 3 Chihuahua’s houdt, ben je niet geinterresseerd in aanzoeken van mollige dames. Het doet me denken aan wat er nu in Spanje speelt. Beide culturen gaan al eeuwen terug en botsen zeker net zo lang. De vette overjarige Rajoy wil maar wat graag het hondje Catalonië voorgoed aan zich binden. Maar het onderkruipsel van slechts een paar kilo genaamd Puigdemont heeft hem stront in het gezicht gesmeerd. Ook voor dit gevalletje zal er een rechter aan te pas moeten komen. Het lijkt er echter op dat de Chihuahua uit Catalonië al een paar toontjes lager blaft. Roem lijkt daarom ook al niet meer het haalbare voor hem. Het wordt nu zaak de galg te ontlopen. Niemand wil ook eigenlijk wat dat groepje corrupte ambtenaren in het district heeft heeft verzonnen, los van het feit of het wel kan.

De man is niet vrijgesproken maar wel van rechtsvervolging ontslagen. Iets wat Puigdemont zou moeten ambiëren. Per slot heeft hij de wet meer dan eens overtreden en in een democratie blijft dat niet zonder gevolgen. En Rajoy? Naast dat hij de wet aan zijn zijde heeft is zijn blazoen voor eens en voor altijd besmeurt. Naast de duizend gewonden vergezeld met de Chihuahiuapoep uit Catalonie is zijn periode als machthebber in Madrid voorgoed voorbij. Wat rest is dat hij elke dag zijn oefeningen voor de televisie doet, samen met al die andere bejaarden uit de veeltallige Hollandse enclaves vol met pensionado’s, gebracht door omroep Maximo.