Het is zover. Het erfelijke materiaal dat is verpakt in een eiwitmantel staat voor de deur. Klein genoeg om via alle kieren en gaten naar binnen te komen. De kranten staan er vol mee. De televisies branden een permanent beeld van een bolletje met kroontjes in het scherm.

Iedereen heeft het over hetzelfde. Nieuws bestaat alleen nog uit de oplopende besmettingen en doden. Het Corona virus verovert de wereld in een razend tempo en de WHO heeft het nu officiëel als pandemie aangemerkt. En niet in de eerste plaats vanwege het aantal landen met een besmetting maar meer door de lakse houding van sommige landen.

Wij zijn de dans een paar keer ontsprongen. Na een heerlijke week op Tenerife brak de maandag nadat we vertrokken de epidemie uit in een hotel op vijf minuten lopen van waar wij zaten.
Net terug van een lang weekend in Madrid en de kranten stonden bol van het nieuws dat alle scholen en universiteiten op slot gaan. De deuren van de trein waren nog maar net gesloten of men kondigde extra hygiënische matregelingen aan in het Spaanse OV. Bij navraag wat dat precies inhield, kon niemand mij vertellen. Ik zag een dag later in de krant een schoonmaakmedewerker die elke avond de relingen en handgrepen met alcohol schoonmaakte. Hoe dat overdag gaat is mij nog een raadsel.
En dan nu het bericht van mijn vrouw. Op haar werk is het eerste geval van de ziekte positief getest. Ironisch genoeg op een afdeling die zich bezighoudt met risicoanalyse. En dan is het opeens heel dichtbij.

Vanaf half januari wordt het nieuws bepaalt door dit kleine eiwitbolletje. Of beter gezegd, wat dit virusje aanricht. Er gaan zelfs mensen  aan dood. Vreselijk. Maar ik hoor niemand bij een normaal griep virusje waar ook mensen aan dood gaan. Corona ofwel Covid-19 is anders. Het is een bekend virus maar nieuw bij mensen. En daarom is het nieuws. Er is nog geen resistentie en daarom is voorzichtigheid geboden.

Ik zeg met name voorzichtigheid omdat paniek zaaien en in de stress schieten naar mijn idee volkomen overbodig is. Mensen worden inderdaad ziek en dat is heel vervelend. Dat er mensen overlijden is ook zeer te betreuren maar bij een flinke griepepidemie sterven er ook zo’n half miljoen medemensen. Iets waar we nooit bij stilstaan. Van alle zieke mensen geneest een heel hoog percentage. En soms sneller dan bij een normale griep. Er zijn gevallen van mensen die positief testten en na drie dagen alweer aan het werk konden.

Toch zijn de gevolgen van dit beestje verstrekkend. Amerika sluit zijn grenzen en in Europa zit Italië volkomen op slot. Bij ons sluiten we de provincie Brabant en zal de XTC-productie een gevoelige dreun krijgen. Hoewel, een beetje zichzelf respecterend evenement is uitgesteld of helemaal afgelast. Daarmee wordt wellicht een pillenoverschot tegen dumpprijzen voorkomen. De KLM lees ik, kan een langdurige crisis niet aan. De Fransen gaan hier garen bij spinnen. Je zult zien dat de blauwe luchtvloot nog voor het einde van dit jaar volkomen zal zijn ingelijfd.

Ik ben nog niet ziek maar het is een kwestie van tijd. Ik let goed op, was mijn handjes op tijd maar dit beestje is al niet meer te stoppen. De WHO heeft gelijk. De lakse aanpak van Italië in het bestrijden van de verspreiding, doet het land nu in een isolement dompelen. Hetzelfde geldt voor landen als Iran. Een zieke minister die de aanpak en maatregelen over de toehoorders staat uit te proesten, daar mag je niet te veel van verwachten.
Daarbij komt dat in veel gevallen de volksgezondheid en het economisch belang, nog steeds op een weegschaal wordt gelegd. Een zinloze weging omdat de uitkomst maar al te vaak vaststaat. Niet altijd een goede keus. De zogenaamde preventie wordt daarom al snel een scenario van damage control. Helaas te laat waardoor we alsnog vol in het rood in een diepe recessie duiken.

Maar laten we ook niet al te dramatisch doen. Ja, we zullen met miljoenen ziek worden. Maar het heeft ook zijn positieve kanten. Het ziekbed lijkt vooralsnog kort. De meeste mensen worden verzocht lekker te gaan telewerken (nu kan het dus wel) waardoor er geen files meer staan. En met de lage benzineprijs, wordt autorijden weer aantrekkelijk. Geen besmette treinen of bussen, nee lekker scheuren met je autootje want het kan weer. Een volle tank voor nog geen honderd euro en knallen. Hoe lang is dat geleden? Het voelt heerlijk, echt waar. Lekker scheuren en niemand die je in de weg zit. En met zo’n goedkoop Brabants pilletje op, wordt het net of je een F1 piloot bent. Zo heeft elk nadeel ook zijn voordeel.