Waarschijnlijk ben ik een van de weinig gelukkigen die de langst lopende soap op de Nederlandse televisie nog nooit heeft gezien. Daarmee bedoel ik een hele aflevering. Soms verrast door de schakeling van mijn onbeheersbare duim zag ik wel eens beelden voorbij komen, maar die werden bewust weer snel weg gezapt.
Het enige wat mij ooit is bijgebleven is dat het karakter Arnie in zijn werkelijke bestaan is uitgegroeid tot een van de grootste producers van nog meer pulp programma’s. Daarmee zeg ik ook gelijk, dat ik geen flauw idee heb wie een rol heeft en welke persoon zij spelen.

Tot voor kort. De laatste weken kun je geen blad openslaan of er staat wel een foto van Ferry D. je aan te gapen. Een jochie van amper 25 jaar die zich met een gemaakte Colgate glimlach je direct een onpasselijk gevoel geeft. Dit zogenaamde aanstormende talent, die ooit eens een gooi naar de Idols titel deed, prijkt nu dag in dag uit op de voorpagina’s omdat:…meneer zondig is geweest. Hij heeft namelijk een drugsprobleem. Nou wil ik geen relatie leggen tussen de twee, maar een drugsprobleem hebben en een rol in flut soap, dat ligt wel erg voor de hand. Zeker als je jezelf veel talent toedicht en je carrière maar geen steek vooruit komt. Ik zou daar ook manisch van worden en me vergrijpen aan alles wat maar om heen te vinden is.

Nederland glijdt blijkbaar steeds verder af. We prefereren die soort onbenullig nieuws boven wat er werkelijk in de wereld speelt. Wat lezen we nog over Griekenland bijvoorbeeld? Ergens in een hoekje van pagina 3 vindt je nog wel iets maar geen meldingen in chocolade letters meer. Voor de gein heb ik toen bijgehouden hoe vaak het twee minuten voor twaalf was in de kranten en hoeveel keer er wel niet werd gekopt dat het einde naderde om maar te zwijgen van alle deadlines. Het getal telt ongeveer op tot een tiende van de totale schuld van Griekenland. Maar dat terzijde.
Mensen worden murw van steeds hetzelfde nieuws. Als het dan toch een keer echt spannend wordt, dan is Jeroentje D. er als de kippen bij om het als een nachtkaars uit te laten gaan.

Ik ben die berichtgeving over die Ferry meer dan zat. Ik begrijp niet dat je een krant op je vakantie adres gaat kopen om te kunnen lezen hoe zielig dit jochie eigenlijk is. Volgens mij wil je toch graag weten wat er zoal tijdens je vakantie aan wereldschokkende dingen gebeuren, toch?
Zijn volgers willen dat hij een tweede kans krijgt, zeker nu hij sorry heeft gezegd. Nee, het zou pas nieuws zijn als hij dat niet had gedaan maar het juist had toegejuicht. Dat het maar wat lekker is om weg te dromen met je hoofd tussen een paar gerimpelde Paay tieten. Eenmaal daar beland, dan ga je vanzelf wel aan iets denken wat je uit de werkelijkheid haalt.

Onrustig word ik van dit soort dagelijkse onzinterreur wat als nieuwsgaring wordt gezien. Daarnaast vraag ik me af hoe al die ouders met kinderen met dezelfde problemen dit soort geneuzel ervaren. Het lijkt me dat zij zich rot irriteren hieraan. Gister was het even een dag zonder die pleeboy. Het ging over wind, ontwortelde bomen en afgesloten snelwegen. Je zou er bijna van gaan blowen.

Ik wind me op over dit soort zaken. Misschien dat er een keer iemand wakker wordt op de redactie en vindt dat er wel wat anders te melden valt. Ferry kan heel goed verbannen worden naar de roddelbladen kiosk in plaats van een prominente plek in mijn dagblad. Dan heb ik er in elk geval geen last meer van. Mijn oog valt op iets anders: bloemen maken rustig. Onderzoek wijst uit dat de criminaliteit en de hoeveelheid graffitispuiters met 50% afneemt in een straat vol met bloemen. Weer zo’n flut bericht. Op dat moment komt mijn vriendin binnen met een prachtige bos pioenrozen. De rust keert weer in mij terug. Haar schoonheid geeft me geestelijke kracht. Vijf minuten later is de Fleurop order voor een biedermeiertje naar Ferry bekrachtigd.