Het hoge woord is er uit. We kunnen allemaal opgelucht ademhalen. Of juist niet? Een van de hoofdonderzoekers van de universiteit van Exeter is er in elk geval laaiend enthousiast over.  En volgens de sociale media is de ‘Dutch oven’ eindelijk gerechtvaardigd.

We hebben er vast allemaal een keer mee te maken gehad. Jij en je partner liggen heerlijk in bed. Je leest wat, bent aan het bij komen van een potje ruige seks of je ligt nog even de dingen door te nemen van de dag. Niets aan de hand. Totdat een van beiden een onbedwingbare kramp voelt komen opzetten. Uit respect voor je partner doe je alle mogelijke moeite om niet gelijk alle sluizen te openen. Nee, dat wil je niet. Helaas neemt de geest het over van het fysieke en een satanisch plan ontspruit zich aan je brein. Langzaam, met zo min mogelijk geluid en met geknepen billen, pers je zachtjes de overdruk naar buiten. Aan de stroming langs je aarsharen voel je al dat het foute boel is. Jij weet dat, je partner nog niet.

Direct na het lozen van de vochtige warme lucht, trek je het dekbed over je partner heen. Zij/hij heeft geen andere mogelijkheid dan de zojuist ontstane overdruk van de groene en vaak kruidige wolk maximaal naar binnen te zuigen.

De wind, scheet, flatus, ruft, föhn of hoe het ook heten mag, Mark Wood heeft er één grote lofzang over gepubliceerd in zijn vakblad. De waterstofsulfide verbinding, de chemische verbinding die zorgt voor een geur van rotte eieren, wordt volgens hem de held van de gezondheidszorg in de nabije toekomst. Veel darmgassen, hoe groener hoe beter, hebben een preventieve werking op ziektes als  dementie, hartaanvallen, beroertes en zelfs kanker. Hoe ranziger het dus gaat ruiken in de slaapkamer, hoe gezonder het dus is. Volgens Mark gaat het openen van de billen een waardig onderdeel uitmaken van therapieën voor het behandelen van vele ziektes.

Voorkomen is beter dan genezen. Ik wacht dus niet tot het zover is. Elke avond trakteer ik mijn partner op een heuse dosis onaangename luchtjes. Er zijn dagen bij dat zelfs ik er beroerd van word, maar er gaat niets boven de gezondheid van mijn partner. Soms houd ik er met de lunch al rekening mee. Uit de inmiddels aangeschafte literatuur, kan ik een menu samenstellen dat gegarandeerd een orkaan aan sulfiden produceert. Laatst had ik het idee dat er zoveel gas in onze kamer hing, dat er een ware verduistering plaatsvond. Mede veroorzaakt door mijn partner, dat wel. Na mijn eerste concert van een ziltige mistral was het ijs gebroken. Het rechtvaardigt haar nu om ook de veest te laten varen, vertelde ze me. Natuurlijk is het haar zorg over mijn gezondheid, dat snap ik ook wel. Dat het duister maakt is een bijkomend element dat als spel gezien moet worden. Stank stinkt en is niet zichtbaar. Tegenwoordig sluiten wij de dag af met een kwartiertje trompetteren in plaats van dat duffe lezen. Heel gezond.

Daar ik het ook goed voor heb met mijn medewerkers, ben ik met wat gezondheid impulsen  begonnen op het werk. Vlak voor dat mijn medewerkers het kantoor binnen komen, pers ik nog net vlug een wolkje gezond naar buiten. Qua timing is daar wel wat oefening voor nodig. Als je te vroeg perst, gaat het meest gezonde verloren in de open ruimte. Ben je te laat, dan krijgt het geluid de overhand. Je verliest als manager krediet bij je medewerker en je blijft gegeneerd achter. Timing is dus cruciaal.

Half over mijn bureau hangend willen ze dan wat vragen. Ze komen vaak niet verder dan een halve zin om zich direct om te draaien met de mededeling dat ze later wel even terug komen. Ze zijn er blijkbaar nog niet aan toe denk ik dan. Maar ik hou vol. Het is per slot van rekening voor hun eigen bestwil.