Meedoen is belangrijker dan winnen. Dat stelde Pierre de Coubertin in 1896 toen hij de eerste moderne Olympische Spelen het leven inblies. Op regelmatige tijden zouden sporters van de hele wereld elkaar meten in een wedstrijdverband. De olympische beweging was geboren en organiseren sindsdien elke 4 jaar een competitie onder de beste atleten van de wereld. De beweging hanteert daarbij een zogenaamd olympisch handvest. Deze beschrijft onder meer de stimulatie van de sport in de wereld, de promotie van de olympische beweging maar wat veel interessanter is, het beschrijft ook de bewaking van de ethiek in de sport.

Het besluit wat het IOC gister heeft genomen is tragisch en verontrustend tegelijk. Door de handen te wassen en de verantwoordelijkheid af te schuiven aan minder machtige sportfederaties en bonden, lijken andere belangen een hogere prioriteit te krijgen. Vooral de ethiek krijgt het nu zwaar te verduren. Jarenlang predicte datzelfde IOC, dat de spelen schoon moeten zijn en dat de spelen shoon waren. Helaas blijkt nu dat bedriegen vooral tot een sport is verheven. In de afgelopen periode is er mede door nieuwe technieken, gebleken dat er volop gebruikt werd. Medaille winnaars zijn in een halfjaar tijd van helden tot laaghartige criminelen gereduceerd. Zij die gelauwerd werden speelden vals en vertel mij nou niet dat ze het zelf niet wisten. De teller staat inmiddels op 98. Sporters die roem vergaarden met een ‘schone’ plak die nu meer dan ooit besmet blijken te zijn. 98, dat zijn er nogal wat.

Het nieuws wat ons vooral bezighield zijn de de bevindingen in Rusland. Overigens niet verwonderlijk. Het land waar een megalomane halfgod de scepter zwaait, vereert zichzelf namelijk maar wat graag met sportevenementen. De kracht van ‘brood en spelen’ doet het marketing technisch nog steeds prima. Winnen is inmiddels belangrijker en zijn onderdeel geworden van zijn propaganda machine. Op slinkse wijze werden stalen door de geheime dienst omgeruild voor schone monsters. Een systematische aanpak uitgevoerd door de staat. In Rusland is het OK als je liegt, bedriegt, spuit en slikt, overigens naar goed voorbeeld. Maar het is te onrustig in dit deel van de wereld en dus hebben we de steun nodig van deze malloot. Natuurlijk wordt alles ontkent wat er beweerd wordt, het zal me dan ook niet verbazen dat de geheime dienst inmiddels is uitgegroeid tot de meest geavanceerde club van geschiedvervalsing.

Het IOC geeft aan in een stadium te verkeren zonder enige vorm van leiderschap. Het elite gezelschap met meer macht dan het kleinere broertje FIFA, verkeert in een situatie waar alles te koop is zonder dat ze het zelf beseffen. Meneer Thomas Bach hoor en zie je nooit, slechts alleen als er iets naar buiten gebracht moet worden. Sturing en visie ontbreken volledig bij de man en hij neemt daarmee de organisatie mee een heel diep dal in. Hij zwicht voor leden als Poetin en andere corrupte vriendjes. Zij die een zetel bezitten zijn inmiddels niet vies van een zogenaamde Blatter envelop waardoor de ethiek verder weg lijkt dan ooit. De spelen zijn te koop en nu dus daarmee de medailles. Een organisatie als deze vraagt nu eenmaal om een ijzersterke leider die zijn rug recht kan houden aan een ieder die ook maar iets anders wil dan eerlijke spelen. Commercie, we kunnen de spelen niet meer organiseren zonder. Maar moeten we dan ook delen van het handvest daardoor verloochenen? We gaan al ver genoeg om de schema’s dusdanig in te steken dat de meest spectaculaire momenten op prime time plaatsvinden.

Een goed systeem, wat hoog geplaatste vrienden met een flinke buidel geld en je bent in staat om prestaties te kopen of te beïnvloeden. En dat is goed voor het moraal van het eigen volk. Dat dit over de ruggen van de sporters gaat zal men een zorg zijn. Zij hebben hun korte glorie moment om vervolgens geschiedenis te worden.

Het IOC heeft een gezicht verloren die niet snel hersteld zal worden. De tweede grote sportfederatie die op zijn gat ligt. Hongerige wolven maken dankbaar gebruik van een heersende angstcultuur puur voor het eigen belang. Het zouden wel eens de meest succesvolle spelen ooit worden kopte een landelijk dagblad. Ik betwijfel dat. Het braafste jongetje in de klas is nog nooit met een prijs naar huis gegaan. Na een flut EK, een gekochte overwinning in de Tour de France, dan nu gedrogeerde medailles. Ik had ergens anders opgehoopt en zeker naar uitgekeken. Gelukkig maakt Max nog wat goed in de formule 1. Een sport waarvan we inmiddels geaccepteerd hebben dat valsspelen samen met veel geld uiteindelijk de winnaar bepaald.